gezi parkı direnişini en iyi anlatan şiir

• (bkz: bir kardeş mavi)
• (bkz: çiçekleri umudumuzun)
• (bkz: haziranda ölmek zor)
• tüm direniş süreci boyunca, yani gezi parkı'na ilk müdahale olduğundan beri zihnimde dönüp duran dizelerdir. abartısız takıldı beynime bu dizeler.
  
  (bkz: sümbülzade vehbi efendi)
  
  azm-ü hamam edelim,sürtüştürem ben sana,
  kese ile sabunu,rahat etsin cism-ü can..
  
  lal-ı şarab içirem ve ıslatıp geçirem,
  parmağına yüzüğü,hatem-i zer drahşan..
  ***
  eğil eğil sokayım,iki tutam az mıdır?
  lale ile sümbülü kahkülüne nevcivan..
  ***
  diz çökerek önüne ılık ılık akıtam,
  bir gümüş ibrik ile destine ab-ı revan..
  ***
  salınarak giderken arkandan ben sokam,
  ard eteğin beline,olmasın çamur aman..
  ***
  kulaklarından tutam,dibine kadar sokam,
  sahtiyandan çizmeyi,olasın yola revan..
  ***
  öyle bir sokayım ki,kalmasın dışarda hiç,
  düşmanın bağrına,hançerimi nagehan..
  ***
  eğer arzu edersen ben ağzına vereyim,
  yeterki sen kulundan lokum iste her zaman..
  ***
  herkeze vermektesin,birde bana versene
  avuç avuç altını,olsun kulun şaduman..
  ***
  sen her zaman gelesin,ben vehbi'ye veresin,
  esselamun aleyküm ve aleykümüsselam...
  
  azm: toplantı
  zer: altın
  drahsan: süslü
  nevcivan: genç kişi
  dest: ayak
  sahtiyan: kuzu derisi
  nagihan: aniden
  sadumnan: mutlu,sevinçli
  
  zıpkıncı nokta kom'dan araktır.
• kofti underground edebiyatımla katkıda bulunacağım şiirdir;
  
  bir park mı sadece?
  değil!
  opera, tiyatro, peyzaj?
  yaklaştın ama değil!
  ji sung park?
  sen çok yanlış gelmişsin kardeş!
  ama unutma
  hiçbir borsanın düşüşü
  kote etmekten alamaz özgürlüğe milyonları
  otel lobisinde direnen piyanonun
  majöründe yatan demokrasiyi
  sen yazmasan ne olur
  ne olur hissetmesen
  kör kuyuda göreni?
  sen çıkartsan n'olur,
  lekeli gömleğini...
  
  zalimin tedrisinden doğmayacak ve
  yayınlanmayacak hiçbir kanaldan
  aromasını bilmem de gazının
  acısı seni boğacak!
  çadırdan mescidine
  themis'ten cübbesine
  sütyenden maskesine
  çarşıdan bestesine
  tavadan tepkisine
  yetmez senin gölgelerin!
  çünkü artık bu halk
  simultane çeviriyor yalanlarını
  ve hep bir halktan bağırıyor
  lobini de al git!
• aynı zamanda direnişin sloganıdır.
  
  davet
  dörtnala gelip uzak asya'dan
  akdeniz'e bir kısrak başı gibi uzanan
  bu memleket, bizim.
  
  bilekler kan içinde, dişler kenetli, ayaklar çıplak
  ve ipek bir halıya benziyen toprak,
  bu cehennem, bu cennet bizim.
  
  kapansın el kapıları, bir daha açılmasın,
  yok edin insanın insana kulluğunu,
  bu dâvet bizim....
  
  yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
  ve bir orman gibi kardeşçesine,
  bu hasret bizim...
  
  edit: yazılmadığına şaşırdım.
• ahmet kudsi tecer'in orda bir köy var uzakta adlı şiiridir. başbakanın "ordakilerin %95'i bilmezlerdi gezi parkını" sözlerine karşı okunacak bir şiirdir. okulda bu şiiri okuyarak, şarkısını söyleyerek büyümüş nesil orayı daha önce bilse ne olur bilmese ne olur. bilmesek de, gitmesek de o park bizim parkımızdır.
  
  orda bir köy var, uzakta
  o köy bizim köyümüzdür.
  gezmesek de, tozmasak da
  o köy bizim köyümüzdür.
  
  orda bir ev var, uzakta
  o ev bizim evimizdir.
  yatmasak da, kalkmasak da
  o ev bizim evimizdir.
  
  orda bir ses var, uzakta
  o ses bizim sesimizdir.
  duymasak da, tınmasak da
  o ses bizim sesimizdir.
  
  orda bir dağ var, uzakta
  o dağ bizim dağımızdır.
  inmesek de, çıkmasak da
  o dağ bizim dağımızdır.
  
  orda bir yol var, uzakta
  o yol bizim yolumuzdur.
  dönmesek de, varmasak da
  o yol bizim yolumuzdur.
• bilene az rastladığım ve bundan mutlu olduğum ayhan kırdar'a ve ona ait korku şiirinden herkes nasiplenebilir; geziden önce, gezide ve geziden sonra. son üç mısrada pablo neruda'ya selam yollamıştır. ruhu şâd olsun.
  
  korku
  
  ağacın birine bir balta dayalı
  o ağaç benim
  diz boyu yaprak dökmüşüm düşünceden
  çıkabilmek ah çıkabilmek
  bu bin yıl süren geceden
  
  bir kedi
  dayamış akvaryumun camlarına cam gözlerini
  o balık benim
  yüreğim ağzımda bir jiklet
  günün her saatinde çiğnediğim
  yaşamak güzel yaşamak iyi
  yaşamak gümüş bir olta gibi işlemeli
  
  kuşkulu nehirler birikiyor denizime
  denizimi korsanlar basıyor
  kanlıkurukafalardan bayraklar dizili dört yönüme
  
  yasak bölgelerin toprağı mayın yüklü
  o toprak benim
  hiç yeşermedim ama hiç mi hiç
  ne yağmur ne güneş
  ne kurt ne kuş ne çoban
  zaman biberli bir lokma gibi boğazlarımda duran
  ak düşlerime kan sıçrıyor korkuyorum
  korku kirli bir kandır yüreğimde dolaşan
  
  mevsimler duman duman
  mevsimler dört vagonlu bir tren
  çanlı
  çıngıraklı bir çalar saat ömür denilen
  ki nurdan bir el kurmuş
  ve ölüm
  bir sarkaç olmuş üstüme üstüme varıp gidem
  hangi kapıyı açtımsa bıçak biliyorlar
  hangi yola çıksam karanlık
  birkaç kırık karanlık birikiyor içimin çukuruna
  önce ellerim diyeceğim önce ellerim
  -ellerim defalarca sarı ellerim defalarca keder-
  korku yağmurunda paslanmış antenlerim
  
  ben korku denizindeki balık bitkin
  ben korku dalındaki yaprak soluk
  ya sen ya siz ey aşk dostluk
  nerdesiniz
  
  parmaklarım demir parmaklı bir kapı
  her şafak söküşte alnımı dayadığım
  ağladığım
  sizler için ağladığım kendim için ağladığım
  doğmak: düşman kazanmak
  doğmak: bir düzüne diş ve bir avuç tırnak
  doğmak: bir hançer gibi çıkıvermek kından
  
  -gelin de görün caddeler kanrevan
  gelin de görün caddeler kanrevan
  gelin de görün caddeler kanrevan-
• duyuyor musun sesi
  işte bu halkın öfkesi
  olmayacak hiçbir zaman
  bir başkasının kölesi
  
  sanki kalp atışları
  karışıyor davullara
  yürüyoruz gururla
  yeni bir yarına
  
  sen de gel katıl bize
  diren bütün bu baskıya
  durur koca dünya
  barikatın arkasında
  
  sen de özgürlüğün için diren omuz omuza!
  
  duyuyor musun bizi
  işte çapulcunun sesi
  olmayacak hiçbir zaman
  bir başkasının kölesi
  
  sanki kalp atışları
  karışıyor davullara
  yürüyoruz gururla
  yeni bir yarına
  
  yarınlara...
• "ne çıkar siz bizi anlamasanız da
  evet, siz bizi anlamasanız da ne çıkar
  eh, yani ne çıkar siz bizi anlamasanız da…"
  
  edip cansever.