geçim sıkıntısı

• evlerimizde yasayan bir organizma. emeklerimizle, alin terimizle besleniyor. evde hasta varmis, sofrada tuz yokmus hiç dinlemiyor, en bas kösede sürekli aktif halde durmakta.
  
  kangren akrabamizdan biri; semirdikçe semiriyor pezevenk. geliyor tikaniyor bir yerde. agladikça da açilamiyor insan.
  
  birilerinin hiç yasamadigi, tadamadigi...düsünüyorum, aciyorum o insanlara. muzu, her allahin günü yiyebileceksem nerde bunun tadi, telefonda saatlerce görüsebileceksem, nerde özlemenin çekiciligi, tomarla para olacaksa cebimde-her gün- nerde onu sayarak çocuguma verirken ki sevincim? ...saçmaliyorum, usulca susuyorum.
• zamaninda sanirim besim tibuk bi laf etmisti; "iflas etmeyen bizi anlamaz" veya "iflas etmeyen aramiza gelmesin" gibi... hatirlamiyorum tam olarak. ama soyledigi acikti;
  
  savasa tutusmamissan hayatla, onu nasil altedecegini asla bilemezsin... gecim sikintisi, insanin hayatla olan savasidir bir nevi... yasayabilmek icin olmadik seyler yaparsiniz bu savasta, olmadik careler uretir, tutunmayi ogrenirsiniz...
  
  hani beni oldurmeyen sey guclendirir gibi abuk bi laf var ya, hah iste gecim sikintisi cekerken bunu farkedersiniz. o en zayif aninizda, o caresiz gunlerinizde aslinda cok guclusunuzdur. benim diyen insanin altindan kalkamayacagi yukler omuzunuzda iken yasamayi basarir ve bir daha ayni duruma dusmemek icin yapacaginiz seyleri bilirsiniz...
  
  gun gelip sacma sapan nedenlerle tutundugunuz dal kirilir ve yere dusersiniz ya, iste o ogrendikleriniz sizi yara almaktan korur. ne yapar, ne eder bir kedi gibi dort ayaginizin uzerine dusersiniz. belki caniniz yanar ama hayattasinizdir hala...
  
  sanirim polyanna mode on dugmeme basilmis son zamanlarda... iste gordugunuz gibi bir tek yan etkisi var gecim sikintisinin; ortalikta polyanna gibi dolasirsiniz boyle... varsin tek yan etkisi bu olsun, ben cektigim sikintilardan sikayetci degilim.
  
  tek bir sey soyleyip geceyim o vakit; gecim sikintisi yasamamis biri yanima gelip de bana hayattan bahsetmesin... doverim vallahi...
• yerli tv dizilerinde çok kolay aşılabilen, halbuki milyonlarca insanın iliklerine kadar hissettiği en büyük sorun.
  dizilerde, biraz dikiş makinesi kullanmışlığın varsa dikersin bir-iki model çok beğenilir gelsin paralar teklifler falan filan (bkz: aliye) , ya da mafya kılıklı bi herifin hayatını kurtarırsın bi şekilde herif seni ortak yapar kendine parasını kullanırsın dilediğince (bkz: ihlamurlar altinda) vs. vs. oh ne ala memleket.
  işin ilginci bu dizilerin ilk bölümlerinde adaletsiz gelir dağılımının, sınıflar arası ekonomik uçurumların vurgulandığı görülür. bölümler ilerledikçe konular laçkalaşır, kolayca sınıf atlanır, dandikten kıskançlık, aşk, meşk filan derken konu olabildiğince sündürülür. arada sayısal loto, piyango çıktığı bile görülür kahramanlara.
  (bkz: tv izleyip entry girmek)
• kolay değil. şu yaz sıcağında millet denizde yüzerken "geçmek" için okul köşelerinde sabahlamak..(bkz: bütünleme)
• ailenin beklentilerini yerine getirememek, çocukların istekleri karşısında ezilmek.
• geçmiyor.
• hep bir kaygı işte.
• ülke gidişatına göre yüksek ivme ile artıyor olan şey
• şükür etmek mi tek elden gelen ? evet şükür etmekten başka çare yok.sürekli hesap yap,ince düşün gelecekten endişelenmek zorundasın.kendim için plan yapmaya sıra gelmiyor.amk nasıl dipse git git bitmiyor ,dipten yükselmek için önce vurmak lazım .parasızlık dibe vurmayı bile engellemekte.sana bakan gözlere para olmadığı için olamayacağını söyleyince olsun sözlerine alışıp içine ağlamak.
• hayatla ilgili beklentilerinizi aşağıya çeke çeke sıfıra indiren ama hala yakanızı bırakmayan illet. dışarıda yemek yemezsin, gezip tozmazsın, kuaförü yılda dört beşe indirirsin, tatile gitmezsin vs sürekli sana umut verecek şeylerden feragat etsen de o hep boğazını sıkan bir çift el misali orada, yerinde durmaktadır.
  
  teselli etmek için “neleri var” derler, bu sefer onlar için üzülürsün. koca bir insan topluluğunu yiyip bitiren, enerjisini tüketen, umutlarını çalan, zamana yayılmış bir felakettir geçim sıkıntısı.