fikret adil

• 1901-1973 yılları arasında yaşamış olan bir yazarımız..
  bohem yaşamı anlatan asmalı mescit 74 ve intermezzo adlı eserleriyle bilinir..
  çeşitli dergilerde sanat üzerine yazıları yayınlanmıştır..
  1959'da yayınlanan "beyaz yollar" isimli kitabında ise katıldığı ilk mavi yolculuk hikayesini anlatmıştır..
• giovanni papini'nin iki ciltlik gog adlı romanını 1958'de^* ve 1966'da^*olmak üzere türkçeye çevirdi..
  eserleri arasında:
  asmalımescit / intermezzo , avare gençlik / gardenbar geceleri , beyaz yollar mavi deniz / deli saraylı vardır..
• vakti zamanının^*bohem yazar çizer tayfası ile istanbul-paris arasında rind günler geceler geçirmiş necip fazıl peyami safa gibi isimlerin kankası entellektüel gönül adamı şahsiyet.
• 1931-32 yıllarında artist adlı, dönemine ve hatta bugüne göre bile oldukça farklı, özgün eleştirilerin bulunduğu bir dergi çıkaran sanat ve sanatçı dostu. fakat ekonomik koşullar nedeniyle dergi, yayın hayatını daha fazla sürdürememiştir.
• 30'lu yıllarda, beyoğlu'nda bir apartman dairesinde necip fazıl kısakürek'le birlikte kalmışlardır.
• "his ile mantıktan birisini seçmek lazım gelse, ben muhakkak hissi alırım." demiş çelebi insan.
• yazdıklarında, arkadaşlarını ve kullandıklarını hep şifreleyerek anlatan, türkiye'nin ilk bohemlerinden. mesela kokain için beyza hanım der.
• kitapları artık sel yayınları'ndan çıkacak bohemci yazar.
• kara kitap'taki yüzlerdeki bilmeceler'den kendisine varabileceğimiz zamanın bohem gazetecisi (1901-73).
  
  "yüzlerdeki bilmeceler", kara kitap'ın içerdiği temalar dışında da, okuyucuyu düşündürebilen bölümlerdendir.
  
  orhan pamuk'un yüzlerce, binlerce fotoğraftan sonra insan yüzü ile harita arasında benzetme yapması insana yeni ufuklar açıyor. bu benzetmeden sonra birçok şey mümkün oluyor artık. mesela, anlamlı coğrafya demek artık mümkün oluyor. birçok başka metin bize daha kabul edilebilir oluyor (bkz: harita/@invulnerable).
  
  ama asıl söylemek istediğim şuydu. ondan da önce şu: fikret adil'in asmalımescit 74 kitabında, adil ve şeyh memduh, bir yerlerde, galatasaray'ın arkasındaki batakhanelerin birinden çıkarlar ve boğazkesen'den (yeni çarşı caddesi) aşağıya doğru (tophane'ye doğru) sanki iki yağmur damlası gibi hattı bala/@invulnerable'dan aşağı doğru seğirtirler ve hemen ötede guya bir kahvede afyonkeşlerin arasına dahil olurlar. bu sanki bir haritada yolculuktur. nihayet kara kitap ile tamamlayalım.
  
  "(...) yoksul bir beyoğlu muhabiriyken ilgi çekmek için olmamış cinayetler icat ettin! hiç çekilmemiş amerikan filmlerinin varolmayan yıldızlarıyla pera palas'ta görüşmeler yaptın! bir türk afyonkeşinin itiraflarını yazabilmek için afyon çektin! takma adla yayımladığın bir (...)"
  
  sanırım tadını kaçırmadan durmanın yeridir.
  
  kara kitap, orhan pamuk,
  ikinci kısım, 5.bölüm.
  
  edit: cümle düşüklüğü.
• orhan veli kanık'ın dedikodu şiirinin baş kahramanıdır. ona, "kim görmüş, ama kim, eleni'yi öptüğümü" mısralarını yazdıran çapkın kişilik.
  
  abidin dino'nun da içinde bulunduğu ressamların, d grubunu kurmalarına vesile olmuştur.
  
  bohem istanbul'u anlattığı asmalı mescit74'teki karakterler de ayrı bir muazzamdır. dallı karakteri aslında yurdum ressamlarının önde gelenlerinden biri olan ibrahim çallı'dır. aynı şekilde diğer kitaba konu olan şahıslar da dönemin sanatçı tayfasıdır. ülkedeki hangi sanatçıyı araştırsanız fikret adille alakalı anılar fırlar altından.