embody the invisible

• colony albumunun acilis sarkisi. tipik in flames albumu ilk sarkisi ozelligini gosteren hos bir sarkidir kendileri.
• i demand nothing, but i want it all
  what privilege do we have under the sun,
  that gives us the right to the throne ?
  
  species come and go, bu the earth stands forever fast
  all river runs towards the sea, but the sea is never full
  
  to discover the lonliness and be to proud to show the wounds
  will forever wander alone through the years
  
  but i won´t let you near
  begging for you to understand
  the fear that lives in my soul
  which is an untouch spring
  
  read, what is writtenon the silent mouth
  what is written in the soul
  for which is written in the shining silence
  we all have to read
  
  my body will be bent from the burdens
  when the shaking floor of life-force
  reveal it´s chasm underneath
  if only one could be two steps ahead
• wacken dahil bir çok yerdeki konserlerinde setin 2. şarkısı.
• şahane bir konser açılış parçası, gaz
• "senin icin in flames nedir?" deseler(tabi kimse durduk yere böyle bir sey demez), "embody the invisible'dır" derim, böyle bir sarkıdır iste.
  tabi bunu derken diger bir cok sarkıya ve hatta albüme yazık etmis olurum belki ama ölmeden önce kesinlikle canlı dinlemezsem icimde ukte olarak kalacak sarkıların arasında en önemlilerinden biridir.
• beste itibariyle (giriş, gelişme, solo, kapanış) jotun ile kardeştir. neredeyse tümüyle aynı kalıp üzerine kuruludurlar. ama asıl benzerlikleri ikisinin de tadından yenmez oluşlarıdır.
• reeeeaaddd!! der anders abimiz. o ne guzel rifftir o ne guzel melodidir ve o ne guzel solodur ki tanri sanki evreni ve de superclusteri bu sarki yapilabilsin diye yaratmis.
  
  ah be in flames, sen guzel seydin...
• bulaşık yıkarken dinlediğim şarkı.
  yemek yerken dinlediğim şarkı.
  çalışırken dinlediğim şarkı.
  insanlar benle konuşurken anders abi arka planda reaağğdaahh diye höykürmüyormuşçasına etrafıma gülücükler saçarak dinlediğim şarkı.
  
  30 yaşına geldin ergen misin lan diye kınamasınlar^* diye gizli gizli dinlediğim şarkı.
  17 yaş ergenliğinin dünyayı siklemeyen tabiatına döndüren şarkı.
  back to the hayvanlık, back to the ergenlik öfkesi, back to the sivilce.
  
  orta yaşların getirdiği normalize müzik örtüsünü kaldırdığımda altından çıkan, çıkınca olgunluğu falan sikerten şarkı.
  
  to discover the loneliness
  and to be proud to show the wounds
  will forever wander alone through the years
  
  ardından bullet ride gelesi.
  ardından ordinary story gelesi.
• heyt be, ne gaz parçadır bu. herhalde bi on sene olmuştu dinlemeyeli. sözleri de şahanedir, üniversite birinci sınıfta mesleki yabancı dil sınavında kullanmıştım "what privilege do we have under the sun that gives us the right to the throne?" kısmını! (bkz: yaşlanıyoruz amk)
• valla herhalde 15 senedir falan dinlememe rağmen, bugün albümü baştan bir açayım dedim, cinin yanında iyi gidebilir. ^* yani bunun gerçekten bir girişi var, ve sondaki melodiye bağlanması falan. aklım çıktı tekrar. aslında 10 senedir profesyonel müzisyenlik yapıyorum ama, bu adamların ne kadar kral olduklarını unutmuşum. size helal olsun dayılar ya.