efelik ruhu
-
efeliğe dair:
bu egelilerin "efe", "efem" hitabı benim kulağımı tırmalıyor, hocam, beyim, kanka gibi içi boşalarak yaygınlaşma tehlikesi de içeriyor.
aşırı kullanım, gündeliğe alma her şeyin içini boşaltır. böyle bir özel adlandırmanın değeri ve etkinliği aynı zamanda sürekli baş vurulmamasından, yalama edilmemesinden gelir.
sevgi var, doğruluk var ama onlar hep sevgi ve doğruluk denilen yerde değildir. sonuçta ben "ibisile efe" değilim, ibisile'yim. efeliğim çıkarsa zamanla ve olaylar bağlamında çıkar. eskiler büyüklerine efem derlerdi, ben de tanığım, bizim çağımızda bu abartıya, öykünmeye girer.
hatta paşa gibi, efendi gibi, "sakin ol, şampiyon" gibi tam tersi anlamda kullanılır olmaya başlayabilir. bütün rütbe ve sanlar zamanla veya içinin boşalmasıyla devalüasyona tabidir.
***
sert cümlelerim var. benimle konuşurken ve yazışırken çekinen yakınlarımdan referanslıyım.. beni, olasılıkla dağlı, şiddet bilen, net güce dayalı, sert ve coşkun yanım kızılderilimsi yapıyor. bu, bakışlar mayalar tarihöncesi kitabımdaki efelik ruhu yazıma yansıdı diyebilirim. ama ilk özgün çocukluktan sonra ovada, gurbette, toplumda kazandığım iletişim yetileri bunu dengeliyor veya kısmen örtüyor. kabul edilebilir, çağdaş, şehirli gibi görünüyorum, öyleyim de. ovada kazandıklarımın bir kısmı, bir ovalı olan annemden devralınma aynı zamanda. anamla babamın zıt kutuplar özellikleri bende tek bedende.
aşk ilişkilerinde iki kere ikinin hiç ettiğini kabul etmemek, iki kere ikiyi dört ettirmeye çabalamak kişiyi aşkın, sevginin dışına düşürür. aşk ilişkisinde türkler için başlıca iki kutup vardır: ağalık kutbu, efelik kutbu. bu ana kutupların arasına mantık ve çıkar demeye gelmek üzere yahudilik kutbunu sokan kuramsal olarak alan dışı kalmış olur. düşünüyorum da, her gerçek ilişki, sevgi ilişkisi bir parça ideal pozisyonla bir parça da gerçel; çıkarmış, şüpheymiş, kullanmaymış, iktidarmış, vs insan halleriyle bezeli olur. bu da insan olmanın bedensel ve ruhsal gerçeği.
***
çukur çeylen'de kaşlı ahmet diye efe bıçım ama bizim sonraki olgun oturaklı halini bildiğimiz bir adem oğlu var idi. 20-25 yaş arasında kaşlı ahmet bir süre cezaevinde kalmış. o zaman dayısıyla cezaevinden mektuplaşıyormuş. o, dayıdan biraz para göndermesini istemiş. dayısı göndermemiş veya yazıyla gönder(e)mem demiş. kaşlı ahmet sizi şöyle yaparım, böyle yaparım diye yattığı yerden tehdit etmiş. dayısı "dakılı köpek ürer." demiş mektupta cevaben. yani kaale almamış. kaşlı ahmet cezaevinden çıkar çıkmaz, eve gitmeden önce dayısının 10 tane atını tabancayla vurmuş, öldürmüş. böylece efelik kariyeri yakın akrabasından başlamış. (bkz: kaşlı/@ibisile)
(ilk giri tarihi: 10.7.2017)
(bkz: efe/@ibisile)
(bkz: icem/@ibisile)
(bkz: sakin ol şampiyon/@ibisile)
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap