earfood
-
doksanlarda "akustik cazın son örneklerinin sunulduğu" konusunda istendiği kadar konuşulsun ya da roy hargrove'un rh factor ile cazı bir yana atıp soul/funk olayına girdiğinden bahsedilmeye devam edilsin, geçtiğimiz yıl* ortalarında earfood ile hargrove tüm bu iddiaları silecek konu başlığı albümü nefis beşlisiyle çıkarmıştı bile. piyanoda çağın en iyi genç ustalarından sayılan gerald clayton, ve multipl saksofoncu justin robinson gibi sağlam young-cat tabiriyle anılacak "verilen notaları nefis çalan gençler" grubundan cazcıların hargrove'a eşilk ettiği albüm, cedar walton'ın leziz bestelerinden i'm not so sure ile başlıyor. albümün dinlendirici havasına oranla ateşleyici ilk parçada justin robinson'ın solosu kanımca hargrove'u bile tanımadan geçecek kadar başarılı. strasbourg st. denis ve starmaker ise ballad kıvamına yakınsayan leziz contemporary hitleri olarak göze -ya da kulağa?!- çarpıyor. to wisdom the prize adında, clayton'ın dehasını konuşturduğu bir mainstream ve bilinen bir standart, speak low ile albümün bittiğini düşünüyoruz. ancak hayır, son parça* akıl almaz bir blues balladı ve canlı performans olması kapanışı dinlerken tebessümümüzle başbaşa bırakıyor bizi. kısacası: hargrove harika bir albüm çıkarmış.
1. i'm not so sure
2. brown
3. strasbourg - st. denis
4. starmaker
5. joy is sorrow unmasked
6. the stinger
7. rouge
8. mr. clean
9. style
10. divine
11. to wisdom the prize
12. speak low
13. bring it on home to me
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap