dönüş yok

• (bkz: irreversible)
• odanda oturup bes parasız kaldıgın , halen bira icebildigin, bazı seylerin kararını verdigin ve arkasında durabildigin bir durumdur.
• "...
  beni seni daha terketmemistim...
  terketmek üzereydim..
  geri dönüsün olmadigini, geriye dönülemeyecegini henüz
  bilmiyordum
  karsidan karsiya geçiyorduk.
  ben tam o an karar verdim.
  yerlesiklik o an yitirildi.
  gerisi sürekli bir git-gel artik...
  dönmeye ve kaçmaya çalisarak hep.
  oysa sana dönemiyordum iste,
  bütün dönüs biletlerimi sakliyordum,
  biliyordun ama kabul etmiyordun.
  dönüs yoktu, olamazdi, tipki gidisin olmadigi gibi.
  ..."
  ^*
• zıkkım adlı turk rock grubunun sahane otesi bir sarkisi. arada kaynayip yok olmayacak kadar güzel. ana temasi; donusu olmayan yollara girilmesinin verdigi buhrani anlatmaktadir. kisaca grup bize diyorki ; "hayat kısa, ölüm yakın; kendini kendinden sakın!"
• nihat behram'ın çocuklarından biridir..
  
  "tuzunu
  solurcasına
  koynunda dalgaların,
  yağmurdan emdim seni;
  çırpınıp ince ince
  tutuştu iki ten bir sevinçte;
  şimdi yağmur daha derin denizden...
  
  şimdi yağmur daha derin denizden;
  nice geçmez geceler
  nice buz
  nice sızı işleyip,
  sonumu beklercesine
  sabrımla didişirken,
  hiçe sayıp
  nice derdi çileyi
  süzüldü birden benim
  en kırık
  en kırgın ıslağıma
  tünedi
  usulca yuvası kılıp
  sesindeki güvercin
  
  işte yine ufukta
  mercan nakışlı şafak,
  işte yine tutuşup
  dağlara vuran ışık;
  ipekten kanatlarına
  şahin hızıyla rüzgar
  toplayıp kırların kokusunu
  çiğdemlerin çiğdeki baygın ışıltısıyla
  işte yine bu sabah
  doldurdu ruhumdaki boşluğu;
  sarındım uyanışını yanarcasına anıp,
  hem uysal hem haşarı
  gülüşün gibi güneşin doğuşunu
  okşadım doyasıya;
  çoktandır, çaresiz, içimde güvelenen
  nice küfrün
  nice hüzünlü zehrini
  günün kızaran taze aydınlığında
  kar kabuk soyunarak
  nardan aleviyle tutkunun
  en haylaz
  en uçarı düşlerden
  bakışının en delisi
  çırçıplak
  bir şarkı damıttım sana:
  hem acar hem utangaç,
  hem saklı hem apaçık;
  şimdi yağmur daha derin denizden...
  
  dönüş yok: yazsa yaz, güzse güz,
  ha bir günü, ha bir ömür;
  sana bıçkın
  sana külhan yanımla
  sana sırsız sınırsız
  tadım tadım yürüdüm;
  kekikten sağışı gibi bal özünü arının
  ruhumu kanatırcasına
  öpüp aldım ağzındaki damlayı;
  bak, nasıl kamçılıyor artık
  nabzımı
  teninde kokladığım ıslaklık:
  hem ehli hem acemi
  hem ürkek hem gözü pek;
  şimdi yağmur daha derin denizden...
  
  şimdi yağmur daha derin denizden...
  sende bir bende binbir,
  sende gönül, bende hicran yarası;
  bırak, çılgınsa çılgın, üzgünse üzgün,
  tütsün kınsız yüreğimde kendi rüzgarım;
  ne çağlayan köpüksüz çağlıyor çünkü
  ne de aşk ayrılıksız."
  
  ^*
• gerekliliğinin gereksizliği ağzınızda bir ninni olmuş uyutmaya dair. ve tüm nefes alış verişlerimiz beş para etmezlerin gürültüsüyle dolmuş. böylece ben de yarattığınız düzenin düzüleni olarak aşktan bahsediyorum. farkettim ki bize iyi diye öğretilen tüm kavramlar, içi boş ve önümüze çekilen bir perde misali, düşünmeyi yok ediyor ki, işlerine geldiği gibi birey olamamışlar sürüsü önlerinde başlarını eğebilsinler diye. memnun olanlar ve memnuniyetsizler diye ikiye bölünmüş hem kendimizi hem birbirimizi yiyip bitiriyoruz. bu, insanlığın bir gereğiymişçesine hürmet görüyor. vasat... vasatı aşamadıkça aynı yalan dolan içerisinde, olduğu gibi sürdüreceğimizden eminim. böyle yaşam, yaşam oldukça adı, tükenmeye ve tüketmeye işliyor. işliyor da, sesimiz neden kısık onu bilemiyorum. susmak için aldığımız avanslar arasında çocuklarımıza bırakacağımız bir yazlık evi bir araba mı var? kesinlikle... kesinlikle ve olasılıksızca çaresizlik, bir türlü değişmeyenin güzel yarınlarına olan inanç... evet, inançsız kaldığımız anda tanrıya edilen küfür miktarınca ben varım diye haykırabilmek.. boğazımı temizledim fakat her bir ses, evrenin sonsuz boşluğunda önemsiz bir titreşim...
  
  çocukken, mutluluğun tarifi yoktu ki mutluyduk, şimdi ise mutluluğun bir bir tanımı var ve hepimiz ona varabilmenin derdindeyiz. çocuk kal diye dua eden annemin, tüm dilekler arasında en masumane olanını seçmesine bir ömür hayran kalacağımı biliyorum. benim için en güzelini seçmesine duyduğum imrenme, nedeni-nasılı anladığında çok daha anlamlı oluyor. şimdi ise yalnızca düşlerimde, bir oraya bir buraya koşturan ufaklığın hatıratını yaşayabiliyorum. en hazin gerçek ise gözlerimi dünyaya açar açmaz karşımda canavarcasına beliriyor. kan kırmızısı gözleriyle yüzüme gülüyor: “dönüş yok, dönüş yok”
  
  dönüşlerimin imkansızlığındaki çaresizlik ise, tüm bu yaygaranın bünyesine zerk ettiği zehir ile daimi yaşanmışa karşı, tüm acısına rağmen bir sempati geliştiriyor. bazen tüm bu kaosun menzilinde tekrar ve tekrar denenmişliklerin kirli sularına giriyoruz arınmaya. pisliğin içine nasıl olur da temizliğe koşar beşer? ahh, beş para etmez aynı masalları duymaya ve kendini yoketmeye, tümden yiyip bitirmeye, bazen de ruhunun katiline bir yakınsama değil mi bu? ben böyle yaşadım. sen farklısına aşina isen, kolay gelsin fakat olup biten tam olarak bu. eko dolu seslerin verdiği ilahiyatla, kelime kelime seçiyorum nefreti ve anarşiyi. oturduğum sandelyenin yıllara göre kırılabilirliği kadar ahşaptan bir kalbe kendimi teslim etmiş halde olduğuma duyumsadım. ve benim için dönülemeyecek nokta, tam bu andan sonra yok olmasını dilediğim tüm çirkinlerin örümcek ağına acizce yakalanmamak için. bugün, aldığım nefesin hakkını verebilmek için, ciğerlerime oturan tonlarca yükün saf acısını arkamda bırakmadan, ya da tam tersi arkamda bırakrak bir vazgeçmişlik hikayesi anlatmak amacım. ne geçmişini unut, ne de geçmişinden türeyebilecek bir gelecek yaratmaya meyillen. anın tüm şartları, olduğu haliyle mutluluktan ve hayal kırıkığının her bir şeklinden arınmış halde karşımızda. bir dönüş yolu arayarak silinmek de,bir çıkış yolu bularak devam edebilmek de ellerimizde. nasır tutmuş, o, eski sevgilinin ellerini tutarkenki heyecanından geriye tirtir titreyen eller ve hastalığından dokunamaz olmuş parmaklar kalmış çirkinlikle yaşamaya devam etmek zorunda kalmışlığımızla...
• aslıhan yayla kitabı. giriş kısmı biraz amatörce geldi ama güzel bir romana benziyor. bittikten sonra bu entry kendini editleyecek.
• herhangi bir evren’in, avrupa müzik etiketiyle yayınlanan tekli çalışması.
  
  söz: ali haydar yakıncan
  müzik: ali haydar yakıncan, metehan erdoğan
  düzenleme: herhangi bir evren
  
  şarkının lirik video klibini buradan izlemek mümkün.
  
  şarkının sözleri ise şu şekilde:
  
  “parlayıp sönüyorsun
  içimde tuttuğum giz
  yolun çizgileri bulanık
  dönüş yok dönüş yok
  gökten üstümüze yağacak
  önce bulanık sonra karanlık
  birer birer yıldızlar
  dönüş yok dönüş yok
  sesler çekildi önce
  bir boş kabuk gibi
  bu geriye kalan dünya
  bir boş rüya gibi
  dönüş yok dönüş yok”
• mansur ark'in (bkz: fark) albumundeki (2002) bana göre (bkz: yarim) (bkz: sen gittin gideli) (bkz: kime ne) ve (bkz: çok çektim elinden) ile birlikte sonraki en güzel 5 şarkısından biri. gerçekten şaşırdım 19 yılda hiç entry girilmemiş.
  
  sözlerini de şuracığa iliştiriyorum 90'lar sonu 2000'ler başını yad ederken lazım olabilir hepimize :)
  
  dönüş yok, yok artık,
  dönüş yok, yok artık,
  koyamadım yerine...
  
  sevdiğim senmişsin,
  kıymetini bilemedim.
  kalbime girmişsin,
  hiç farkında değilim.
  
  hani bırakıp gittin ya,
  hani beni terkettin ya,
  ilk kez geldi başıma,
  helal sana helal sana.
  
  sana kırılsam bile,
  sana darılsam bile,
  senden nefret ettim desem de,
  bunlara inanma.
  
  yorulsam bile dönüş yok yok artık,
  yalnızım her gece canıma yetti artık,
  denedim kaç kere koyamadım yerine,
  terk ettiğin gönlüme geri dön dön artık.
  
  sevdiğim senmişsin,
  kıymetini bilemedim.
  kalbime girmişsin,
  hiç farkında değilim.
  
  hani bırakıp gittin ya,
  hani beni terkettin ya,
  ilk kez geldi başıma,
  helal sana helal sana.
  
  sana sarılsam bile,
  sana darılsam bile,
  senden nefret ettim desem bile,
  bunlara inanma.
  
  yorulsam bile dönüş yok yok artık,
  yalnızım her gece canıma yetti artık,
  denedim kaç kere koyamadım yerine,
  terk ettiğin gönlüme geri dön dön artık.
  
  sana bağırsam bile,
  sana çağırsam bile,
  sana darılsam bile,
  sana kırılsam bile
  
  sana bağırsam bile,
  sana çağırsam bile,
  senden nefret ettim desem de,
  bunlara inanma.
  
  kırılsam bile dönüş yok yok artık,
  darılsam bile dönüş yok yok artık,
  bağırsam dönüş yok yok artık,
  çağırsam bile dönüş yok yok artık.
  
  yorulsam bile dönüş yok yok artık,
  yalnızım her gece canıma yetti artık,
  denedim kaç kere koyamadım yerine ,
  terk ettiğin gönlüme geri dön dön artık. (x3)
• taşmektep grubuna ait olan şarkı.