camdan

• cemal süreya ve bardaktaki suyu taşıran damlasından ...
  
  "...
  içkievinden çıkınca
  camdan
  demin oturdugum yere
  baktım...
  
  sigara paketimi
  masada unutmuşum...
  sandalyede
  tıpkı benim gibi
  oturuyor boşluğum...
  
  bir eli alnında
  benim gibi..
  ama
  biraz daha mı hüzünlü?
  otururken de
  biraz daha mı çıkarıyor
  kamburunu?
  
  biraz daha mı benziyor
  babama?
  
  bir yaş büyüğüm babamdan
  ve rüzgar
  bir törendeki gibi
  çekiştirir durur
  yağmurluğumu...
  ..."
• (bkz: babaya benzemek)
• sadece son dizesiyle sunay akın'a, tüm şiirle de teoman'a ilham vermiş gibi duran baba şiiridir. ya da değildir ama bana öyle gelmektedir. nasıl olmuş da olmuş derseniz de:
  
  --- spoiler ---
  son karesi gibi red kit'in
  batan güneşe doğru
  sürerken atımı
  gitme kal demeni bekliyorum
  ama yalnızca
  rüzgar çekiştiriyor atkımı
  
  sunay akın / çekmece
  --- spoiler ---
  
  --- spoiler ---
  paramparça şarkısı işte, özellikle bar teması ve "babamın öldüğü yaştayım" vurgusu
  --- spoiler ---
• babasına benzedikçe babasızlığını hatırlayan birinin gün boyu kulaklarında çınlayan şiir.
  
  "tıpkı benim gibi
  oturuyor boşluğum...
  
  bir eli alnında
  benim gibi..
  ama
  biraz daha mı hüzünlü?
  otururken de
  biraz daha mı çıkarıyor
  kamburunu?
  
  biraz daha mı benziyor
  babama? "
• okurken dik durmaya özen gösterdiğim cemal süreya şiiri.
• "sanırım başarı şimdi cesaret verici geliyor. ama, en çok cesaret vereni, camdan zarımı yırtıp çıktığım hissi."
  
  ben "camdan zar"ı sylvia plath'ın günlükler'inde sırça fanus yani the bell jar'ın erken uç veren bir ifadesi, bir öncülü olarak görüyorum. the journals of sylvia plath'ta 1953 anıları içinde açıkça geçiyor: "(...) -ki uyutucu aylaklık ve konforlu eğlencelere kapılıp koyvermek çok kolaydır- kıyaslandığında oldukça karşı konulmaz geliyor. saat gibi tıkır tıkır çalışan bir topluluğun üzerindeki sırça fanusu kaldırmak ve bütün o küçük insanların durup soluklarının kesildiğini (...)"