bunama
-
bunaklığım benim, sidikli kontesim, kont eşim.
henüz yavaş geliyor, farkında değilsin.
en çok dikkati eskiden presenil demans denen alzheimer hastalığı/alzheimer demansı'nın çektiği, birçok nedenden bellek, zihin işlevselliğinin (yönelim, sorun çözme, dil, dikkat gibi) gerilediği genelde ileri yaş ve yaşlılık laneti. bunamak sözcük türü olarak başka, bunama demansın türkçesi.
belli başlı diğer bunamalar senil demans, frontotemporal demans, vasküler demans/multi-infarkt demans, parkinson demansı, lewy cisimcikli demans , creutzfeldt jacob hastalığı**, normal basınçlı hidrosefali (adams-hakim sendromu) diye sayılabilir.
erken bunama şizofreninin eski tanımı demans precox/dementia praecox'un türkçeye çevirisi oluyor. o apayrı bir hastalık, delilik/akıl hastalığı diye bilinen. erken yaşta başlaması, yıkımının ciddiliği ve geri dönüşsüzlüğü nedeniyle bu adı almış, ama yurdum insanı doğrudan çağrışımla işlediğinden bunu bunamalardan hafif erken başlayanı sanıyor. aynı antisosyal derken asosyal demeye çalıştığı gibi.
sevip saydığımız ali nahit babaoğlu hoca erkek bunamasını (olasılıkla bir fıkradan ilhamla) iki evrede özetlerdi:
"hafif evresinde adam işedikten sonra fermuarını çekmeyi unutur. ağır evresinde adam işemek için fermuar indirmeyi unutur."
"ölüm ayrılıktır. ayrılık ölüm. cem ettim, semah çektim, kocamın ölümüne dayandım..." diyordu. ruhsal olarak yaralıydı. gözlerinin içleri acı acı da olsa gülüyordu, parlıyordu. bir vakit daha geçti, koca, bunak bir bebek olmaya yönelmişti. bir yerden sonra, yuvarlanmayı yönetemiyordu. gözleri nedense hala canlı. ve artık bokunu oraya buraya silen, sıvayan. ve canlı, yaramaz. ateşli gözlerle dibi kara kuyusuna bakacağını, korkarken aynı kalacağını, belki korkmayı bunamayla aştığını, biraz geçiştirdiğini anlar gibiydim. beni kendine yolundan iteleyerek mi çekiyordu, manyetik halı sererek mi?..
biriktirmeye karşı en önemli itiraz ile boşa çıkarma dün ve düş benzerliğinden gelir. biriktirdiğinin sadece şimdide var olan ve şimdi yarayan kısmı gerçektir, ötekileri anı tortusudur. akıl da öyle. dün yoktu, bugün var, yarın bir bunamayla gene uçar. akıl bile düş gibidir. şimdiki aklım olsaydı sözü en sıkı göstergesidir. sadece şimdiki aklım vardır. aklın gitmesinden korkmak şimdi aklı gitmiş ve cehennemin dibine girmiş yapar zaten. aklın gelmesinden korkuşun da uyanış sancısını başlattığı gibi. (bkz: zaman yani şimdi)
(bkz: bunak), bunaklık, bunamak
(bkz: vivir para contarla/@ibisile)
(bkz: dediğini koduğunu bilmemek)
(bkz: bunak/@ibisile), matıflamak, unutmak
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap