• death metal'in alt türlerinden biri. klasik death metal'den farklı olarak davulların daha hızlı ve agresif (bkz: blast beat), vokallerin daha derinden ve gırtlaktan, gitarların ise genellikle down-tuned* ve son ayarda distortion'lı olduğu bir tarzdır.

    tarzın şekillenişi, 80'lerin ortasında oluşmaya başlayan florida (tampa) death metal piyasasına dayanır. bu piyasadan çıkan death, obituary, morbid angel ve deicide gibi efsânevi gruplar, o dönemki melodik death ve thrash/death ağırlıklı avrupa death metaline cevaben daha vurucu, daha vahşi ve daha sert bir sound üretirler. bu akımın etkilerinden doğan 1988 çıkışlı ünlü death metal grubu cannibal corpse ile brutal death metal'in ilk sinyalleri verilmiş olur. aynı yıllarda yükselişe geçen bir punk akımı olan grindcore'dan da etkilenerek tabiri caizse daha ciddiyetsiz ve çiğ bir sound'la ortaya çıkan grup, ilk vokalisti chris barnes'ın kalın ve derinden vokal tekniği ile de öne çıkar (bu vokal tekniği, günümüzde pek çok brutal death, deathcore, grindcore ve goregrind gruplarında kullanılan guttural vocal'in temellerini atacaktır). ancak brutal death metal'in tam manada yapılması, effigy of the forgotten albümü 91 yılında piyasaya sürülen suffocation ile gerçekleşir. suffocation, bu her yönüyle ekstrem olan türün içine tekniği de sokarak hazmı daha zor ve müzikalitesi daha yüksek bir tarz yaratacaktır. deicide ile beraber satanic death'in başını çeken immolation'ın yine 91 çıkışlı dawn of possession albümünü türü etkileyen önemli çalışmalardan biri olarak sayabiliriz. 90'ların ortasında yaptığı çıkışla dying fetus ve six feet under, deathcore ve brutal death tarzına (kendileri her iki tarza da girmese bile) özellikle müziklerindeki oynaklık (groove) ile ilham teşkil ederler. 90'ların sonlarına doğru bu tarzın pek çok temsilcisi ortaya çıkar. müziğini oryantal ezgilerle zenginleştiren nile, melodic death metali daha sert olarak sunan aborted, teknikalitenin sınırlarında gezinen origin, hepten karambollüğe bozan disgorge ve müziğinde mid tempolu oynak (groovy) riffler ile breakdown'ları (kesik gitar vuruşları) vurgulayarak slam death metal tarzını yaratan devourment, brutal death'in yenilikçi gruplarından olarak sayılabilir. doğrusu 2000'lerde altın çağını yaşayan bu türün gelişmesinde ve yaygınlaşmasındaki en büyük etmenin slam camiası olduğu âşikardır. son 10 yılda ortaya çıkan brutal death gruplarının çoğu slam tekniğinin ön plana çıkarılmasıyla dikkat çeker. hatta 90'lardan kalan gruplarda bile bu yöne meyletme gözlenebilir.

    türün mainstream popüleritesi melodic death metal gibi daha yumuşak tarzların gölgesinde, haliyle gayet düşüktür. şarkı sözleri çoğunlukla şiddet, vahşet (gore), işkence, seri katiller ve pornografi içerikli olsa da kimi zaman satanizm veya din karşıtlığı (decrepit birth), toplumsal yozlaşma (suffocation), tarih ve mitoloji (nile), misantropi (origin), politika ve anti-faşizm (pyrexia), felsefe ve psikoloji (disavowed) gibi çok çeşitli konular da işlenmektedir. gerçi vokaller genelde anlaşılamayacak kadar derinden ve brutal olduğundan sözleri okumadan anlamak pek mümkün olmaz.

    alışık olmayan bir kulak, bu türü deathgrind veya goregrind ile karıştırabilir. doğrusu bu 3 tür arasında, birbirlerine yakın türler olmaları sebebiyle bolca geçiş ve benzerlik mevcuttur. deathgrind tarzı, grindcore etkileşiminden ötürü daha düzensiz ve ani tempo değişikliklerine sahipken brutal death metal'in daha akıcı ve düzenli bir şarkı yapısı vardır. yine deathgrind, nispeten daha karambol ve coşkulu bir havadayken brutal death'in soğukkanlı bir atmosferi vardır. goregrind'da ise çok daha çiğ ve direkt (tabiri caizse dadaist) beste yapıları görürüz.

    türkiye'de bu tarz müzik henüz keşfedilmekte ve yükselişe geçmektedir. bir çalışmaya sahip bilinen ilk türk brutal death grubu parricide 1993'te kurulmuş olup piyasaya sadece tek bir demo sürerek dağılmıştır. bundan sonra 2000'lere değin herhangi bir hareketlenmeye sahne olmayan piyasa, ünlü türk deathgrind grubu cenotaph'ın iki elemanının yan projesi olarak hayat bulan drain of impurity ile dirilişe geçmiş, consume, surofhest gibi grupların çıkmasıyla güçlenmiştir. kayıt imkânlarının gitgide dünya geneline erişebildiği günümüzde, istanbullu decaying purity ve ankaralı carnophage, dünya standartlarında kayıtlara imza atmakta ve dünya çapında faaliyet gösteren plak firmalarıyla anlaşmaktadırlar.

    bu türün basamak taşı değerindeki albümlerini saymak gerekirse:
    cannibal corpse - eaten back to life (1990): death metal'in ilk brutalize oluş çabaları.
    suffocation - effigy of the forgotten (1991): ilk teknik brutal death metal çalışması.
    deicide - legion (1992): florida death'inin brutal death'i etkileyen en vahşi klasiklerinden.
    krisiun - black force domain (1995): diğerlerinden daha çiğ, daha karambol, daha satanik bir brutal death örneği.
    deeds of flesh - inbreeding the anthropophagi (1998): kompleks ve hazmı zor bir çalışma.
    avulsed - stabwound orgasm (1999): daha çok melodiye dayalı, tam anlamıyla brutal death kategorisine girmese de türü etkileyen önemli bir eser.
    disgorge - she lay gutted (1999): brutalliğin tavana vurduğu, artık bizzat hayvanlığa giren bir çalışma.
    devourment - molesting the decapitated (1999): disgorge brutalitesini breakdown bazlı şarkı yapılarıyla geliştirerek slam death metal tarzını yaratan albüm.
    cinerary - rituals of desecration (2001): kısa ömürlü yıldız kadronun tek çalışması olan ep. slam death'e geçişin bir başka mühim örneği.
    brodequin - festival of death (2001): saf gürültü kıvamında, sert müziğin boku ne denli çıkarılabilir anlamak açısından mühim bir çalışma.
    insidious decrepancy - decadent orgy of atrocious suffering (2002): türün teknikalitesini son noktaya eriştiren bir çalışma.
    beheaded - recounts of disembodiment (2002): dinleyiciyi yerinden hoplatan groovy bir çalışma.
    despised icon - consumed by your poison (2002): grubun tamamiyle deathcore'a bozmadan önceki, eşi benzeri olmayan bir deathcore/brutal death melezi albümü.
    benighted - insane cephalic production (2003): türü grindcore elementleriyle harmanlayan güzel bir çalışma.
    prostitute disfigurement - deeds of derangement (2003): klasik death metal altyapısını ultra brutal bir vuruculukla sunan ağır bir çalışma.
    degrade - lost torso found (2006): yenilikçi bir slam death örneği.
    kronos - the hellenic terror (2007): hız ve teknik dolu, derin ve ağır bir albüm.
  • ritmi melodik death metal kadar hızlı hatta bazen daha hızlı olan vokalin rahatsız edecek derecede böğürtülü olduğu alt metal.
  • (bkz: gutrot)
    (bkz: torsofuck)
    (bkz: cumbeast)
    (bkz: gorerotted)
    (bkz: cephalotripsy)
  • (bkz: abhorrent decimation)
  • entry sayılarına baktığımda sözlükte pek de seveni olmadığını gördüğüm tür.

    (bkz: #57555145)
  • flesh consumed isimli grubun hymn for the leeches adlı albümleriyle gayet kral bi albümünü yaptıkları sub-genre diyelim.

    https://www.youtube.com/watch?v=b35dkpeiwqy
  • emek zahmet oluşturduğum 200 şarkılık bir playlistini şuradan bulabileceğiniz tüm zamanların en agresif müzik türü.
  • garip bir eğilimim ve fetişim olduğunu fark ettiğim metal alt türü. ne kadar böğürtülü, kusmalı olursa * olsun, bu türden ne dinlesem seviyorum. melodik death'ten nefret eden şahsım için kurtuluşun adresidir adeta.

    benim için zirvelerinden olan iki albüm için:

    benighted- icon
    katalepsy-gravenous hour
  • sevemeyeceğim tür, death metal denince otomatikman tech ya da old school’a yöneliyorum. bdm hiç olmadı aralarında. sözleri ve temalarını çıkartırsak iki bdm grubunu birbirinden ayırmak klas bir dinleyicilik ister. zira ben sevmediğim için ayırt etmekle uğraşmıyorum, geçiyorum direkt.
  • kavga etmeden önce dinlenilebilecek türdür. sağlam gaza getirir katliam bile yaptırır amk
hesabın var mı? giriş yap