beklan algan

• 1933 erzurum doğumlu tiyatrocu.. atölye çalışmaları da yapıyor
  (bkz: ayla algan)
• kız kulesi aşıklarında nurseli idizle başrolü paylaşan oyuncu.
• tiyatro arastirma laboratuvari'ni kurmustur (tal), cerrahpasa hastanesi'nde yatmaktaymis bir suredir.
• (bkz: karanlıkta uyananlar)
• çok özlenecek bir adam, sanatçı ve eştir.
• en büyük utkularından biri de “deneysel tiyatro”ydu. yine muhsin ertuğrul’un desteğinde tepebaşı deneme sahnesi’ni kurdu. burada, zeynep oral’ın yazdığı “adsız oyun” 1975'’te oynandı ve deneme tiyatrosu ile bir ilki gerçekleştirdi. çabaları unutulmayacak.
• kendimi kendisiyle hiç tanışamamış olmaktan son derece şansız hissettiğim uçuk yönetmen.bugün adına 'beklan algan vizyonu' adıyla, tiyatronun son derece önemli isimlerinin de konuşmacı olarak katıldığı^***** bir panel düzenlenmiştir.
  
  (bkz: #22761070)
• erzurum doğumlu, robert koleji mezunu tiyatrocu.
• "sessiz kahramanlar"
  
  tepebaşı tiyatrosu 1930’lu yıllarda “dram” ve “komedi” bölümleriyle muhteşem bir tiyatro merkeziyken, 1958’ de komedi tiyatrosu yıktırılıp yerine önce bir gazino, sonra da otopark yaptırılmıştır. 1969’da da dram tiyatrosu boşaltılmış, 1970’ te bir bölümü yanmış, 1971’deyse tamamı kül olmuştu.
  
  tiyatro eleştirmenleri birliği dergisi (2011, kış sayı12) bu yazıyla başlıyor. inceleme yazısı epey uzun olduğu için kimsenin de durup hepsini okumaya vakti olamayacağı için! özetle; güzel insan beklan aylan geriye kalan bir marangozhane ve atölyeyi; 1976 tarihinde deneme sahne yapmak için didinip durdu. maddi olanaksızlık mı dersiniz. şehir tiyatrosunun bütçe ayırmamasını dersiniz. söylentilerimi dersiniz neden deneme sahnesi? nedir bu deneme sahnesi sorular sorulmuş durmuş. nihayetinde açılmış; güzel insan beklan algan duygularını biraz da kırgın bir biçimde şöyle ifade etti;
  bir yıldır süren garip bir savaşımdı bu. belediyemizin mali olanakları tıkanmıştı. bu binanın bugüne getirilmesinin ilginç öyküsü oldu. en yakınlarımız ve en sevdiklerimiz tarafından horlandık, yazılı, sözlü saldırıya uğradık, oyunları açamıyoruz diye. her şeyi hibeyle sağlamak için kapı kapı dolaşmamız görmezlikten gelindi. binanın içine girip de soğuğa yarım saat dayanamayanlar dışarıda konuştuklarında: “bir oyun açamayan sanatçılar”, diye önyargıyla karalamaktan garip bir zevk aldılar adeta. bir tekine cevap vermedik. şimdi benim için en büyük kıvanç kaynağı, el atmasaydık bir depo olmaya mahkum bu yeri, bir tiyatro olarak kente kazandırmış olmamızdır. dilerim ki bu garip serüven böylesi garip çabaların doğmasına minik bir örnek olsun. (milliyet 9.11.1977
  
  sonrasında 1980 darbesi ile kapatılıp, tasfiye edilecektir. 1 eylül 1981 tarihinde açılmış olsa da 1983 yılında çeşitli nedenlerle yıkılıp yerine bugünkü trt tepebaşı binası yükselecektir.
  
  haldun dormen üstad ise şöyle der;
  
  beklan aylan , iki yıldır tüm şimşekleri üzerine çekti. ama gene de uğraştı, didindi, arada hastalandı, bir çok kez umutsuzluğa kapıldı, her taraftan baltalandı. fakat sonunda bu işi başardı ve istanbullular yeni tiyatrosuna kavuşturdu. beklan algan’a biz istanbullara yaptığı bu hizmet için ne kadar teşekkür etsek azdır… bazıları konuşur, bazıları iş yapar. maalesef türkiye’de konuşanlar, iş yapanlardan her zaman fazladır. beklan algan, gerçekten iş yapan bu bir avuç insandan biri olduğunu, bu yeni tiyatroyu açmakla bir kez daha kanıtladı.(milliyet, kasım 1977)
  
  teb, kış, sayı:12