• beethoven'ın sondan bir önceki, a flat major anahtarlı, 3 bölümlü sonatı. diğer son sonatları gibi (son 5 sonatı) kontrpuanik ögelerle yazılmıştır. kendinden sonraki 32. sonata kıyasla daha durağandır. tüm sonatlarının repertuvarlarına bakılırsa çalınması epey zor parçalardan biridir. bölümlere bakarsak,

    1. bölüm, tipik beto-varian akorlarla giriş yaparız, bana kalırsa alışılmış sıkıcı alman girişlerinden biri başkası için belki hoş güzel bir başlangıç. ardından sol elde mozartian basslarka temel melodi açılış yapılır. tema 1 bittiğinde ara kısımlara serpiştirilen kontrpuanik ögelerini belli edecek şekilde bach vari bir barok geçişle devam edilir. bundan sonra 2. melodik grup başlar, trillerle donatılmış koralımsı kısım bir codettayla sonlanır. ardından developmentte bu dediklerimin hepsi farklı anahtarda ve ufak değişikliklerle-eklemelerle tekrarı yapılır. (beto abim saolsun gelişme bölümü ilk bölümün sadece farklı anahtarda tekrarı olur. böylelikle iki kere aynı bölümü sadece farklı versiyonları dinlemiş olursunuz) bunun ardından barokumsu geçiş tekrar araya girip kısa bir, yine çokomelli akorlu, coda ile bu uzun introyu arkamızda bırakırız 2. bölüme geçeriz

    2. bölüm, scherzo. tipik bir hareketli beto scherzosu neyse o da bu kadardır. betonun diğer scherzolarına kıyasla fena değil, zaten kısa olduğundan mütevellit pek üstünde durmadan 3. bölüme geçiyoruz

    3. bölüm, arya ve füg
    ve asıl beklenen kısıma geldik. bu bölüm öncelikle bir aryaya giriş niteliğinde bir intro ile başlar. gereksiz bir uzantı olduğunu düşündüğüm bu intro, ilk akorlardan sonra o arpeji ve tremolo gibi tekrar eden g notaları boş bir duygu noksanındsn öte değil. bu introdan sonra arioso kısımınız başlar.

    arioso kısmı, chopin prelude op 28 no 4'ü beethoven yazsaymış ne olurmuş dercesine bir kısımdır. sol elde tekrar eden akorlar ve melankolik bir melodi vs bundan kısa bir süre sonra 3 sesli şekilde yazılmış fuga i'e geçeriz. üzücü tema bittiği an araya füg teması sik gibi girer. yani aralarda bir bağıntı bulamazsınız bir anda. su ve yağ gibi birbirleri ile karışmaz. mad beto abi böyle işte, her neyse. bu sonattaki füg diğer 5 sonatta aralarında en kolay fügdür. füg 3 seslidir. fügün teması ağır ağır ilerlerken yaklaşık 2-3 dakika ilerleyebilir ancak, tam daha kontrpuan basslarla daha da gelişirken ara kesilir ve bu sefer tekrardan arioso bölümü sik gibi araya girer. tekrar aynı yeri amele gibi hatip ettikten sonra arioso bölümüne betonun fetişi olan gereksiz akorlarla bir siktiri çekeriz ve fuga ii'ye geçeriz.

    fuga ii'de ise fuga i'deki ana temanın inversion halini yani tersine çevrilmiş halini geliştiririz. buradaki tema baştan aşağı ters şekilde okunan şekliyle ele alınır bu sefer.
    füg yine 3 seslidir. böyle ilerlerken tekrar 1. fügdeki tema normal haliyle girer ve daha hareketli ritimlerle gelişmeye devam eder.
    bir noktadan sonra burada hareketli ritimler baskın hale gelerek fügün 3 sesli hali bırakılır, kanon şekli gibi ritimsel olarak aynı melodi çifti belirir, tema i ve tema ii melodilerini düet ederek gibi ilerler. düetimiz sona erdiğinde hızla baslarda ilk ana tema tekrar edilirken füg son bir kez tekrar edilir. bundan sonra yine aynı hızla füg kesilir (fuga ıı deki füg diyebileceğimiz kısım yaklaşık sadece 1 dakika sürer! bu bilindik bir füg için çok kısadır), homofonik bir şekilde koral coda kısmına geçilir.
    bu koral bölümde sağ elde ilk füg temasının yalın hali, solda onu destekleyen az önceki hızlı ritimler vardır. bu kısa koral bölümde ana tema sesini epey bir güçlendirerek epik bir şekilde finali böylelikle bitirir.

    sonda da anlaşılacağı gibi sonattaki en heyecanlı yer fuga ıı'nin codasıdır. bana kalırsa ise çok boktan ilerleyen bir filme çok iyi son eklemek gibi bir şeydir bu. codası iyi olmasına rağmen aryanın araya başta da dediğim gibi sik gibi girmesi bana bir nevi gereksiz geliyor. fügün parçalara ayrılıp birinci bölümün kesintiye uğraması ardından ikinci bölümde de 1 dakikadan biraz fazla sürüp aceleye getirilmesi pek de yine bir tamamlanmamışlık hissiyatı veriyor.

    kısaca özetlersem, 1. bölüm benim için sıkıcı bir introdur, 2. bölüm önemsenmeyecek kısa bir scherzo, 3 de ise kısa kesilmesi gereken bir aryanın uzatılıp füglerin kısa kesilip aceleye getirilmesi olarak yorumlayabilirim.

    benim için eh olarak niteleyebileceğim sonattır.
hesabın var mı? giriş yap