angel of retribution

• 1 mart 2005'de çıkacak yeni judas priest albümü. plak firması sony/epic records, içereceği şarkılardan bazılarının isimleri "judas rising", "deal with the devil", "revolution", "worth fighting for" ve "hellrider".
  
  yanında bir de bonus dvd gelecekmiş.
• son haberlere gore avrupada 28 $ubat, amerikada ise 1 martta cikacagi aciklanan ve heyecanla beklenen album.
• albumun 2005 turnesi http://judaspriest.com/tour/default.asp adresinden gorulebilir. turkiye tabi ki yok ama yine de gorulebilir.
• artwork'ünde sad wings of destiny albümünün önyüzünde yer alan melek figürüne göndermelerin bulunacağı glenn tipton tarafından açıklanan, 0 kilometre priest albümü.
• listening party'si londra'da yapıldı. buyrun yorumlar:
  
  "'revolution' is absolutely massive, a true sing-along anthem that's sure to become a live staple. quite outrageously catchy in the tradition of priest's numerous chart hits.
  
  "'judas rising' is a pounding, punishing workout — repetitive, but to great effect. [rob] halford is in great voice here.
  
  "'deal with the devil' is pure heavy metal; chugging guitar downstrokes — an obvious headbanger's delight. expect to hear it live.
  
  "'worth fighting for' is the weakest of the bunch, a somewhat undercooked semi-ballad that doesn't really go anywhere.
  
  "'hellrider' is akin to something off 'painkiller', truly amazing axework from glenn and k.k. they've really excelled themselves on this album.
  
  "there are also no less then two bass intros among these five, which is highly unusual, as ian hill only ever got two in the entire back catalog before! ('the rage' and 'love bites').
  
  "overall, this absolutely wipes the floor with the last two albums, though it's unlikely to top 'painkiller' or 'screaming for vengeance'. however as glenn told me, this is 'just the next judas priest album. we've got at least 2 or 3 more albums in us...' "
• usenet hizmet sağlayıcım olan easynewste görüp üzerine balıklama atladığım judas priest albümü. painkillerdan beri geçen 12 senenin acısını halford&co. bu albümde çıkartmasına çıkartmıştır ama daha önce de iddia edildiği gibi bu albüm painkillerın katili değildir (kelime oyunu yaptım size). sadece priest'ten bekleyeceğiniz kalitede, eli yüzü düzgün bir metal albümü olmayı amaçlamıştır ve bunda başarılıdır.
  
  meseleyi illa sayısal bir skalaya dökmek gerekirse, painkillerın değeri benim gözümde 95% ise angel of retribution 85% ~ 90% aralığında bir yer edinir kendine.
  
  mutlaka dinleyin, ve lütfen uygun bir fırsatta parayı bastırıp almaya çalışın.
• onurlu, asil, cangır cangır haykıran bir judas priest albümü evet tamamen judas priest albümü...ne yapmış bu herifler bu nasıl sound bu nasıl şarkılar amanın sololar amanın vokaller filan derken bir farkına vardım ki ben ne zamandır böyle severek bir albüm dinlememişim sanki çölde susuz kalan bir adama verilen bir bardak su gibi bişey bu albüm belki bu zamanda böle bir müziği özlememdendir ve bence kim derse desin bi wheels of fire'a demonizer'a bok atan olursa kesinlikle heavy metalin "h"sinden anlamıyor demektir benim için... judas rising demiş adamlar bağıra bağıra daha ilk şarkıda daha nasıl anlatsınlar kelamlarını? angel of retribution gibi bir ballad yapmışlar daha ne olabilir ki? tek diyeceğim iyiki var bu adamlar iyiki hala müzik yapıyorlar...
• benim için tartışmasız 1 numara olan taptığım grubun 2005 tarihli vahiy niyeliğindeki harika albümü (e malum metal gods). sıkıntılı zamanlar geçiren bana herhalde verilebilecek en sağlam manevi desteklerden biri oldu diyebilirim rahatça. albümü tamamen çektikten sonra winampa atıp dinlemeye başlamadan önce şarkı isimlerine şöyle tek tek bir bakıp "oy oy oy" dedikten sonra çalıştırdım ve ilk şarkı judas rising ile oy oylarım oha ohalara dönüştü. kendisi 2. şarkıya geçmeden tekrar tekrar dinlenebilecek güzellikte tam bir ultra gaz açılış şarkısı. bu şarkının arkasından gelen gaz şarkı deal with the devil, orta tempolu tipik judas şarkıları olan hepsi birbirinden güzel revolution, worth fighting for ve wheels of fire, judas priestin "-r takıntılı" şarkılarına 2 örnek olan hızlı ve gaz şarkılar demonizer ile hellrider, harika ballad angel ve introsu niteliğindeki eulogy ile birlikte albümde 16 dakikadan fazla yer tutan yavaş tempolu ve bence çok hüzünlü bir havadaki nefis şarkı lochness albümün içerdiği şarkılar olmakta. aslında harika ritimler, harika nakaratlar ve muhteşem soloları ile tipik bir judas albümü ve şarkıların hepsi (evet hepsi) bir dinleyişte insanın diline yapışmakta ve aklından çıkmamakta ki bu bile ne kadar güzel bir albüm olduğunu belirtmeye yeter. ben albümde rob halfordun son dönemde yaptığı solo albümlerdeki soundu gördüm ama painkiller ile bıraktıkları yerden devam ettikleride bir gerçek. bir yerde painkillerdan sonra şu zaman kadar geçen 15 seneye çok feci üzülüyorum. halfordun son 2 solo albümü ve priestin jugulatorı (o da tamamen değil) dışında hiçbirşey görmedik resmen. eğer halford ayrılmasaydı 15 senede şöyle bir 5-6 muhteşem albüm görebilirdik herhalde ama olan oldu bundan sonrasına bakmalı artık. son söyleyeceğim birisi naapsın etsin bu adamları konsere getirsin buraya, daha öncede dendiği gibi ibadet (dinlemek) bir yere kadar, hacca (konsere) gitmeden yerine getirilemiyor dini vecibelerimiz.
• ileride judas priest klasikleri arasına girebilecek kadar sağlam parçalar barındıran bir albüm. beklentilerin çok üzerinde ve daha ilk birkaç şarkı bitmeden yüzlerde bir tebessüm oluşturan bir çalışma. kreator, soilwork, immolation, judas priest... 2005 metal dünyası için güzel geçecek.
• bence priest'in gayet kral bir albümü. isteseler onlar da geçmişlerinden utanıp logoyu değiştirip scott travis'e çöp tenekesinden bozma trampetlerle davul çaldırabilirlerdi, ya da albüme solo koymayı unutabilirlerdi. bulduğunuzla yetinmesini bileceksiniz. 50 yaşında adamlar babalar gibi heavy metal albümü yapmış işte, daha ne.
  
  daha önce birkaç yerde dile getirdiğim düşünceyi buraya da yazayım. albümde 2 ballad var. worth fighting for daha modern. mtv'de ve radyoda çaldırmak için yapmışlar besbelli. angel ise klasik priest hayranlarını da (dinazor diyoruz kendi aramızda da çaktırmayın) memnun etmek için yapılmış.
  
  albümü dinlediğim kısa süre içinde en etkilendiğim şarkılar deal with the devil, demonizer ve hellrider.
  
  ilk dinleyişimde beni bayan tek şarkı haliyle lochness oldu. ona da dinledikçe alışacağımı tahmin ediyorum.
  
  bir şey daha, wheels of fire'ın ilk melodik riff'i (12. saniyede giren) size de biraz aşırma gibi gelmedi mi? hatırlayacak olursak (bkz: hit between the eyes)
  
  neyse, olaya iyi niyetle bakıp tamamen tesadüf olduğuna inanmak istiyorum, aynen jane's addiction şarkısında olduğu gibi.
  
  sonuçta aor bence daha önce çıkmış ağabeylerini utandırmayan, rafta onların yanındaki yerini asaletle almış olan bir albüm.