alenuşka

• ivan buninin rus ruhunun güzelliklerini ve samimiyetini yansıttığı nefis şiirlerinden biri.. alenuşka gitmeyeydin, alenuşka gitmeyeydin...atilla tokatlı çevirisiyle:
  
  alenuşka ormanda yaşar
  alenuşka esmerdir
  gözleri parlar alenuşka'nın
  gözlerinde parlayan kederdir
  nedendir güzelim alenuşka
  babana uyup bunca içtiğin
  sonra da aşkı öğreneyim diye
  tütsülü kafayla ormana gittiğin?
  nedir aşkı ararken bulduğun?
  bir çam ağacı sallanır durur
  ve alenuşka'nın canı sıkılır
  eğleneyim der varsın eğlensin
  eğlenmek iyi ama bu ateş neyin nesi
  ne yaptın alenuşka ne yaptın
  eğleneyim derken bütün ormanı yaktın
  sonra kaybolup gittin bir güzel
  ama nereye bilmez kimseler
  alenuşka gitmeyeydin alenuşka gitmeyeydin