şiir okumak

• sanılanın aksine hiç de kötü bir faliyet değildir , şiir okumak. çünkü kişini kendi yazdığı şiiri okuması ve ona okurken sesiyle hissettiği tınıyı vermesi bambaşka bir olaydır. bir şiiri yazan kişiden dinlemek o şiiri anlamak için atılmış önemli bir adımdır. televole kültürü çerçevesinde hadi bize bir şiir oku senin sesin tok çıkıyor mantığı yanlışsa da ahmed arif in şiirini ahmed arif in okuması son derece doğaldır, bunun kaset yapılması da doğaldır tabii, beğenen alır dinler ki ben alırım beğenmeyen almaz ve dinlemez bu kendi bileceği iştir. ama ahmed arif in şiiri kimse ondan güzel okuyamaz bu kesindir. son olarak her yerde ve yüksek sesle şiir okunabilir hatta okunursa güzel de olur. çünkü şiirden zarar gelmez.
• attila ilhanın kesinlikle yapmaması gereken eylem. yazık canım şiirlere.
• $iiri sesli bir $ekilde ba$kalarina okumak kolay bir $ey degildir, herkes beceremez, hatta çogu insan yuzune gozune bula$tirir. ama eger ki$i $iiri guzel okuyorsa, en az kendi okudugunuz kadar zevk verir, hatta oyle ki $iiri sizden daha iyi de$ifre ettiyse zevk almaniz kaçinilmazdir. sonuç itibariyle burda $iirin ve onu okuyanin size ne kadar ve nasil hitap ettigi onemlidir. zaten ozunde $iir yazilan bir $ey degil soylenen bir $ey oldugundan, $iir yazilir da, soylenir de, okunur da. siz sadece $iirinizi seçin oyle gelin...
  
  (bkz: mu$fik kenter)
  (bkz: orhan veli kanik)
• siir okumak tipki diger sanat dallari ile istigal etmekte olduğu gibi ust beynin gelismisliginin gostergesidir. ama genelleme yapmak bu durumda imkansizdir, hatta hata olacaktır.
  ust beyni gelismis kisi "baldiri ciplak kizlar donup duruyor ne sacma" davranisi gosteremeyecegi gibi orhan veliyi de musfik kenterden dinlemeyi hic biseye degismez.
• iki kişilik bir grupla yapılanı makbuldür, karlı havada oda sıcaklığında servis yapılır, tadından yenmez, yanında yatılır.
• rahatlamanın en güzel bir yolu.
• tek kişilik halt yemelerden, tek kişilik kalması gereken nanelerden birisidir, zira kişinin seslendirdiği, şairin yazdığı değil, kendi okuduğudur; bundan mütevellit okuyanın vurgusu, anlatmak istediği ile yazanınki arasında bir kaç kaf dağlık mesafe vardır..
  
  ha amacınız bir şiir dinletisi, bir şiir gecesi adamı olmak, bu gecelerin aranan şahsiyeti olmaksa size 1 ay boyunca 3 paket eski camel, haftada 2 şişe jack daniels yazıyorum.. o güzel sesinize bir de can baba havası verdiniz mi kendinize, yeni kaldıracamız sizsinizdri artık..
• "aşklar yaşayacaksınız, uzun yolculuklara çıkacak, ülkeler kentler göreceksiniz, büyük acılar çekecek sevinçler duyacaksınız, ancak ondan sonra gerçekten değerli beş on dize belki kendini size verir"
  ^*
• ben yine kendi mantıksız hezeyanlarımla bu konuya bir çözüm getirdim. şiir sesli okunmamalıdır. neden bilmiyorum ama ne olursa olsun bir kadın ya da adamın duygusal duygusal, tonlamalara, vurgulara dikkat ederek kendi yazdığı ya da başkasının kaleme aldığı kelimeleri okumasına tahammül edemiyorum. sanki kişi yapmaması gereken bir şeyi yapıyormuş gibi hissediyorum. sanki cenaze sırasında dans ediyormuş gibi görüyorum böyle içten içten şiir okuyanları. şiirin bana çağrıştırdıklarıyla tamamen zıtlaşıyor sesli şiir okumak..
  ama fena halde saçmalıyor da olabilirim..
• (bkz: can yucel)
  (bkz: ahmed arif)
  (bkz: nazim hikmet)