şin

• (şin) ibrani alfabesinin yirmibirinci harfidir ve "diş" anlamına gelir, aynı zamanda "yıl", "değişim", "kırmızı", "sükunet" anlamlarına da gelir. ebedi ve değişmez kaynaktan, merkezsen yayılan herşeyin sahip olduğu aleve benzer hareketli ve değişken titreşimindeki gizem olarak tanımlanır. biçim olarak, yatay bir düzlemdeki bir notadan, birbirine simetrik olarak aleve gibi yükselen üç `vav harfinden oluşur. w harfini andırır. gökyüzü uzaysal değerini, yani temel olarak bulunduğu yeri, yaz mevsimi ise zamansal değerini belirtir. baş ile ilişkilendirilir ve deneyimlenimin ardından "ateş olarak ifade edilen aşk" olarak nitelik kazanır. tevratta geçen, israil tarihi figürlerinden, yusuf oğlu mesih ile temsil edilir. ikinci sefira hokmah^* ile üçüncü sefira binah^* arasındaki yol onundur.
• farsça yada kürtçe kökenli, ağıt, figan anlamına gelen bir sözcük.
• kabala'yla derinlemesine ilgilenen bir arkadaşımın ıssız adaya düşsem yanıma alacağım tek şey bu harf olurdu dediği harf.
  
  ibranilerin ismi dile getirilemez tanrısı tetragrammaton (yhvh-yod he vav he) veya daha çok duyduğumuz şekliyle yehova'nın harflerinin tam ortasına koymak suretiyle yeşua (yod he şin vav he) elde edilir ki, isa demektir ve şin harfindeki mesihî sembolizmayı özetler.
• arapçada "ş" sesi veren harf
• kürtçe'de mavinin dışında matem, yas anlamlarını da içeren hevdeng bir kelime.
• "ibrani harflerinden bazıları (örneğin sihin^* ve tsadei^*) kiril alfabesine de girmiştir." arthur koestler - the thirteenth tribe
  
  (bkz: shin)
• kürtçe'de mavi demek. aynı zamanda yeşil (bitki) anlamı da vardır, yeşeren, yeşermiş gibi anlamları da bulunmaktadır.
  şinayi: yeşillik,
  şinda: yeşerdi.