tren yolculuğu

• diğer yolculuk çeşitlerine nazaran(otobüs, uçak, vs) çok daha güvenli, ucuz, rahat, keyifli yolculuk çeşidi, tek kusuru biraz yavaş olması ama o da hoşgörülebilir bu kadar artının yanında, en sevdiğim yolculuk şeklidir, özellikle ankara istanbul arası fatih ekspresi, başkent ekspresi tavsiye edilir, koltukları koltuk gibidir, tekli koltuklara oturup gömülüp uyumak çok zevklidir, hele etraf karlıysa manzara da müthiş olur, denemeyenler çok şey kaybeder.
  ayrıca çoğunluğun sırf ucuz diye kendilerine yediremeyip(nasıl bi mantıktır, düşünüş şeklidir anlayabilmiş diilim) , tercih etmediğini düşündüğüm yolculuk çeşidi, hep de çok yavaş olduğunu bahane ederler, sürekli bi acele içindedirler belli ki^*.
• (bkz: karaelmas ekspresi)
  (bkz: pamukkale ekspresi)
• sakin sakin gidiyorken birden hareketlenen ve hemen ardından hiç birşey olmamış gibi sakinleşiveren, sonunda da o an için kendilerine sığ suda boğulanlar bandosu dediklerini anlatan, her dinlediğimde sevindiğim^* türkçe şarkı.
• en zevkli yolculuk türü, hele yataklıysa; yemek vagonunda bir sürü zaman geçirilir, hatta öyle ki sırf bu yolculuğu yapmak için geyiğine bir yerlere bile gidilir.
• o memur zihniyetine sahip gri ve yesil renkli sehri ^* hatirlatan, bu yüzden hic sevmedigim,ama garip bir inatla tekrar denenmesi gerektigini dusundugum gidis sekli.
  (bkz: benim hala umudum var)
  (bkz: fatih ekspresi)
• bazen çok eğlenceli olabilen yolculuk türü. ankara - istanbul treninde karşınıza yaşı ortanın biraz üzerinde bi teyze oturur. daha tren hareket etmeden muhabbete başlar. "teyze biz sizin şu torbanızı bizimkiyle beraber yukarı koysak da geçenler çarpmasa" denir. teyze "turşu var onda turşu, düşer kırılır falan" diye cevap vererek turşuları özenle sizin koltuğunuzun arkasına yerleştirdikten sonra yerine oturur. tren hareket eder. teyze çantasından çıkardığı bilimum meyva, poğaça ^*gibi besin maddeleriyle sizi beslemeye başlar. fırsatını bulsa hemen orada börek açıp dolma saracaktır. allahtan öyle bir şansı yoktur. bu arada her an kullanıma hazır bir şemsiye ^* teyzenin yanında durmaktadır. teyze arada uyukladığı zaman dizinize düşer, gıcıklık yapar. sizin için tek kaçış yolu fırsat bulduğunuz anda yemekli vagona kaçmaktır. yemekli vagonda içilen orta şekerli bir türk kahvesi ve yanında da sigaranın verdiği hazzı hiçbişey vermez. yolculuğun sonuna doğru teyze bu sefer de turşu kavanozlarından birini almanız için ısrar eder. neyse ki kısa bir tartışmadan sonra ikna edilir. istasyona varıldığında teyzenin sizden önce inmesi beklenir ve fırsat bu fırsat denilip tam gaz kaçılır.
• o memur zihniyetine sahip gri ve yesil renkli sehri^* hatirlatan, bu yüzden sadece sesini bile duysam icimi sevinc kaplayan demir at ile yolculuk etmektir.
  ucuz, rahat, keyifli, nostaljik ve manzaralidir.
• (bkz: interrail)
• (bkz: başkent ekspresi)
  (bkz: fatih ekspresi)
  (bkz: cumhuriyet ekspresi)
• ne otobüsün ne de uçağın yerini tutamayacağına inandığım yolculuk biçimi.^*
  tekli koltukta kitabımı okuyarak ve diğer yandan da müzik dinleyerek uzağı yakın etme biçimi. türkiyedeki trenler her na kadar vakit kaybettirse de, keyif itibarıyla aradaki farkı kapatıyorlar.