süreyya karabulut

• kim ne derse desin, şahsiyetini, haysiyetini, benliğini, geleceğini, ruh sağlığını her şeyini medyaya ve devlete kurban vererek karşılığında kızının katil zanlısını aldı. halbuki normal bir hukuk düzeninde bunlara gerek yoktu. ama o kızının yanına kendini koydu; ölmeden mezara girdi. medya figürü olmayı göze aldı; şarlatanlıkla, şovmenlikle suçlanmayı göze aldı.
  
  akli melekelerini yitirdi. gözümüzün önünde bir kafka romanı karakteri gibi eriyip gitti, çıldırdı. bu davadan en çok zararı o gördü. amacına ulaştı. kızının canı yetmedi kendisini de feda etti.
  
  peki siz zanlının ailesinde her hangi bir psikolojik değişiklik gördünüz mü?
• ister şov olsun ister gerçek, kızı öldürülmüş bir babadan aklıselim içinde davranmasının kesin bir koşul olarak beklenmesi, öyle davran(a)madığı zaman da "yetti be, şaşırtıcı, şovmen, sinirli, alkolik" diye eleştirilmesi gerçekten garip.
  
  yahu bir insan çıldıramaz mı, deliremez mi? sözkonusu neden yeteri kadar büyük değil mi sizce...?
  
  inşallah sizin dediğiniz gibi şovdur da zavallı adam o derece acı içinde değildir.
• kendisiyle birkaç kez aynı ortamda bulundum bu yıl. mevzu paraydı. alacağı tazminat. herneyse, gözlerinde dolar işareti yoktu. tek bir şey gördüm gözlerinde;keder
  
  30 yıllık hayatımda hiç o kadar kederli gözler görmemiştim. hiç o kadar "bitmiş" birine rastlamamıştım. hiç o kadar kederli bir ses duymamıştım. hiç bitmeyen bir acı bilmemiştim. varmış.
  
  gözlerine bakınca içim yandı, bakmamaya çalıştım.
• ne yaptıysa iyi yapmış adamdır. takdiri ilahi, devlet yakalar diyip bir kenara oturmamıştır. ben bozuk psikoloji diyim, sen hezeyan de, öteki şov desin farketmez. unutmadı, unutturmadı bu adam kızını. aynı şey benim başıma gelse, taksimde çıplak koşmam gerekse koşar, tv'ye çıkıp çocuk şarkıları söylemem gerekse söylerim arkadaş. başka türlü olmuyor bu ülkede çünkü.
• çoğu kimsenin anlayamayacağı bir travma yaşamış; kızının kafası kesilip çöp konteynırına atılmıştır.
  
  aranızda; annesinin üzerinden kamyon geçmesinde, babasının ölümünde, sevgilisinin terkedişinde, kolu makinaya kapılıp koptuğunda yahut sokaktaki zavallı hayvanlar katledildiğinde kafayı sıyıran insanlar varken, bu adamın yaptıklarını yargılayamazsınız. kontrolünü kaybetmiştir, belki aklını bile yitirmiştir. eğer bu insanı yargılıyor, davranışlarını eleştiriyorsanız dangalaksınız.
• gözümüzün önünde aklını kaçıracak raddeye gelmiş insan, baba.
  o günlerde her sabah takip ediyordum ve o çaresizliği, yüzünün kızı aklına geldiğinde büründüğü ifadeyi unutamam.
  ne yaşadığı hakkında en ufak fikriniz olamayacak bir insana çamur atmadan önce bayağı bir düşünmek lazım, atmamak lazım.
  "aşk cinayeti" olmuş psikopatlığın adı.
• bu topraklarda yaşayan herkes gibi, yitip giden faili meçhuller arasına kızının karış(tırıl)maması için savaşmış bir adam. bilmeden medyanın doymaz bilmez felaket iştihasını sıvazladı aylar boyunca. aslında hepimize tuhaf gelen, adına feveran, hezeyan, şu veya bu ne derseniz, "susma"ması bu adamın, alınyazısına teslim olmaması... alışığız bir taraftan akşam yemeğimizi yerken, şehit cenazelerinde ağızlarından dökülen kırık dökük bir "vatan sağolsun"la, aslında ne hissettiğini asla anlayamayacağımız babalara annelere...
  
  bir çocuğun ne zahmetle büyüdüğünü ana-babalara sormak lazım, o yaşa ne zahmetle geliyor. hani damdan düşmeden bilinmez derler ya, evlat acısı tam da öyle bir şey. hele ki öncesi sonrası ne olursa olsun böylesi bir felakete kurban gittiyse. hani eceliyle yatağında gitse bile daha çabuk sarılıyor o yaralar. hiç görmediğim 11 yaşındaki abimle 9 yaşındaki ablamın, bundan tam 33 yıl önce yangında feci şekilde ölmesinin annem ve babamın hayatlarını nasıl on yıllar boyunca perişan ettiğini biliyorum çünkü. annem hayata küstü, babam hep "keşke"lerle yaşadı. bir kez bile rüyasına girmeyen çocukları için ağıtlar yaktı. içlerinde o ateş bir an olsun sönmedi.
  
  süreyya karabulut'un hayatı bir daha asla 7 ay öncesindeki gibi olmayacak, psikolojisi de... medya içinse o besleyip büyüttükleri "artık kontrolden çıkmış" bir figür olarak, tozlu raflara kaldırılacak. ona oklarımızı yöneltirken bir kez daha düşünelim.
• ne kadar kalitesiz, rahat manipule edilebilir, bes para etmez insanlarmissiniz.
  
  adamin kizinin kafasini kesip vucudunu parcalara ayirmislar. 5 aydir katili ortada yok, katilin ailesi, ulkenin basbakani, emniyet mudur bir olmus bu adami susturmaya calisiyor. kizin donuna meni bulastiriyorlar, alkollu oldugunu soyluyorlar, her turlu pisligi kizin uzerine yapistirmaya calisiyorlar ki cem'in pozisyonu rahatlasin. hicbiri kar etmedi, teymenden de is cikmadi, simdi bu.
  
  ulan kafaniz hic mi calismiyor, sunu soramiyor musunuz kendinize" garipogullari nasil boyle bir istekle gelebiliyor, nasil insanlar bunlar? sureyya karabulut'un verdigi cevap su veya bu, once soruyu soranin konumunu goremiyor musunuz? simd bangir bangir haberlerde veriliyordur sureyya karabulut'un dususu, gorev tamamlandi, siz de ortak oldunuz.
  
  hayir bir de adam belki o parayla kiralik katil tutacak, belki son care bunu gordu. onaylar misiniz o zaman? belki esinin bu paraya ihtiyaci var (ms hastasiydi yanlis hatirlamiyorsam), onun icin bu parayi kabul etmeyi bile dusundu belki?
  
  ama yok, boyle baba olmaz olsun. asil sizin gibi insan olmaz olsun, les kargalari sizi.
• hakkinda "her kızı öldürülen ve katili yakalanmayan kayışı koparmakta haklı mıdır?" diye soru sorulabilen bir insan kendisi.
  
  gercekten kufur etmek istemiyorum, sakin sakin sizinle tartismak, size tedavi yollarini acmak istiyorum, ama beyninizi sikeyim kardesim sizin.
  
  her kizi oldurulen ve katili yakalanmayan kayisi koparmakta hakli midir peki?
  
  haklidir ulan. haklidir tabii ki hayvan herif. katili yakalansa bile haklidir, sen neden bahsediyorsun. cocuklarinin parmagi kanayinca kafayi yiyen insanlar var, adamin kizinin kafasi kesilmis sordugun soruya bak. sen misin simdi ruh sagligi yerinde olan?
• kızımı öldüler..
  iki kurşun sıkmadılar kafasına..
  ama öldürdüler..
  uyuşturucu enjekte etmediler kollarına..
  ama öldürdüler..
  hız tukunu bi serserinin direksiyonuyla değil belki..
  ama öldürdüler..
  
  önce boğazını kestiler...
  (kim bilir ne kadar acıdı canın canım kızım)
  sonra testereyle doğradılar...
  benim, "canı acır" diye tokat atmaya kıyamadığım kızımı..
  parçalara böldüler...
  
  canın acırkenki yüzün geliyor gözümün önüne..
  ben sana kıyamazdım..
  seni nasıl öldürdüler?
  
  sizin kardeşiniz ananız babanız yeğeniniz çocuğunuz eşiniz sevgiliniz ; canlı canlı parçalansa, canice öldürülse; uyuduğu yatak rahat mı diye endişe ederken siz, bi çöp konteynerinde teşhise gel deseler?
  
  peki ya böyle bi cinayete can'ını kurban veren siz olsaydınız en basitinden?
  
  cinayetmiş altı üstü! içiniz geçmiş sizin. insanlığınız ölmüş. damarlarınızdaki kan kurumuş.
  
  münevverin cesetinin bulunduğu çöp konteyneri bile sizin insanlığınızdan daha az kokuşmuş!