sırp

• (bkz: sırplıktan aldığım tadı hiçbir şeyden almadım)
• sayelerinde, 2010 senesinde ortalama turk insaninin hala "irk" denen kavrami anlamadigini idrak ettim. sirp "irki" diye bir sey yoktur, illa kastiracaksaniz "slav irki" falan diye dahil edebilirsiniz, o zaman da esasen dil bagiyla birbirine bagli ruslari, cekleri, sirplari, bulgarlari, bosnaklari, lehleri falan hep ayni keseye koymus olursunuz. oysa ki mesela bati slavlari olan leh ve ceklerin guney slavlari olan sirp, bosnak, bulgarlardan ziyade almanlarla yakinligi ve akrabaligi vardir, gerek genetik, gerekse kulturel olarak. ama sevmedigimiz bir gruba "irk" demek, sonra da "veahsii" diye cikarim yapmak daha kolay, daha nadide tabiiy. 20. yuzyilin sonlarinda yasanan olay vahsi bir irkin katliamindan ziyade vahsi bir ic savastir -neticesinde soykirim, katliam yasanmistir, ama sebebi "irksal" degil, politik, tarihi, dini sebeplere dayanir.
  
  sirplarin "siktir kafesi" (turkcelestirilmisi degil, kullanim boyle) dedikleri bir kavram oldugunu, gitmesini istedikleri misafire kahve ustune kahve (turk kahvesi tarzinda kahve) dayadiklarini biliyor muydunuz?
• (bkz: obiliç reis)
• memleketlerinde türkiye-yunanistan maçını izlemek için gittiğimiz mekanda ben ve arkadaşlarımı sebepsizce dövmeye kalktılar. biz de hareket çekip kahramanca kaçtık.
• hayır şu "türkleri de çok severler" lafına çok takıldım hacı abi.
  
  sırp kelimesi türkçe de nerdeyse küfüre denk gelicek bir anlam yüklenmiş, harbi çok sevmez bizim millet; ama adamlar bize hasta arkadaş!
  
  yurtdışında eski yugoslavya'ya dahil milletlerden az çok benzer lafları duyarsınız, "dedelerimiz anlatırlardı, siz gidince biz perişan olmuşuz" falan.
  
  asıl nokta bunları savaşın göbeğinde doğmuş kuşaktan dinliyoruz biz, bombalarla büyümüşler; dedeleri de dünya savaşlarını yemiş; kısacası o bölge bağımsızlığını ilan ettikden sonra pek gün yüzü görmemişler, sürekli bir karışıklık. tabi özler adam.
  
  ama bizdeki nefret nerden geliyor lan! şurda iki güzel cümle söylense hakkında bizimkiler gerim gerim geriliyor.
  
  fakat adamlarında hakkını vermek lazım, soykırım yaptılar, ağzına sıçtılar ortamın. ve bildiğin soykırımdı bu, sistematik; insanlık dışı. bu yüzden kimse kalkıp gak guk etmesin; yaşananlar yeni.
  suçlular cezalandırıldı mı? bu konuda tamanlamıyla bir özür, bir pişmanlık var mı?? yok!
  
  o zaman arkadaş bana sırp denilince aklıma hemen daha 20 sene önce olmuş ve benim kuşağımın çocukda olsa hatırladığı bu iğrenç süreç geliyor akla. avrupa birliği ayaklarına yarım ağızlı falan özür dilemeler dışında yok hiç birşey, sanki "savaştık biz; iki tarafta bir hayli kayıp" verdi geyiği dönüyor.
  
  sakın "bizde ermenileri şöyle yapmışız, böyle olmuş" geyiğine de kimse girmesin; bu sırpların herkesin gözü önünde o insanları katlettiği gerçeğini ve bizim bunu eleştirebilme hakkımızı değiştirmez.
  
  he, ortamda bir sırpla tanışırım, bu konularda umrum olmaz, kanki de oluruz o ayrı konu. zaten mallık yeri geldiğinde devlet politakası olan bu tutumları bireylere kadar indirip, onlara karşı kin duymakta.
  
  tabi yurtdışında özellikle üniversite ortamında, türk olduğunuzu duyup hemen arkasını dönüp basıp giden ermeni arkadaşlara da diyecek hiç birşey yok; "siz böyle, bu kinle devam edin; bu şekilde derdinizi nah anlatırsınız dünyaya!"
• sayelerinde ülkemizde birinci ile ikinci dünya savaşını ayırt edemeyenlerin tarih tartışmaya cesaret edebildiğini gösteren halktır.
• boşnağın ve hırvatın ortodoks hıristiyan olanı.
• bize benzeyen halk.
  once onyargilarimi yiktilar sonra da dost oldular benle. severim kendilerini. iyi cocukturlar.
  espri anlayislari ayni biz, enseye tokat gote parmak. el sakalari siz yapmazsaniz, o yapar muhakkak.
  dil olmazsa, hangimiz turk hangimiz sirp ayirt etmek zor.
• zamanında gurbetçi iken evinde anası babası ile keyifle her daim sofrasında yer ayıracak kadar yakın olanları varken, bir gece mekan çıkışı sosisli sandviç yerken aramızda türkçe konuştuğumuzu duyup, ortada herhangi bir karşılıklı muhabbet bile yokken suratıma yumruğu oturtup (üstelik ağzım da doluyken) sonra ortalık karışınca konunun sadece bizim türk onun ise sırp olduğunu ifade edenleri de bulunduran; tarihle yoğrulup, gündemdeki ajitasyondan beslenen her millet gibi içinde kendi kutuplarını bulundurabilen ve nispeten güzel kızlara sahip millet.
• (bkz: dejan bodiroga)