coincidentia oppositorum

• lat. "karşıtların kesişimi" ya da "karşıtların birlikteliği".
• (bkz: hegel)
• privatio boni'nin vicdanı. (bkz: #14407782)
• lat. "zıtlar anlaşması".
  
  bölünmelerin ve zıtlıkların, her şeyin birliği algılayışında kaybolup gittiği vecdî deneyime verilen isim, uyum ve bütünlüğün ilâhi imâsı.
• insanoğlunun dil aracılığı ile yarattığı zıtlık kavramının oluşturduğu duygusal ve mantıksal şokun yine insan dilindeki bir yansıması. zıtlık kavramı, tarih boyunca hiç kullanılmamış bir konsept olsaydı, insanlık, kendisini ve doğayı çok daha gerçekçi bir şekilde yorumlayabilirdi. ne yazık ki zıtlık, insan beyninin daha "hızlı" karar vermesine yardımcı olan bir etmen olduğundan, insan görüşünü gölgelese de günlük hayatta kavramsal olarak elimine edilmesi çok zor olan bir uydurma. insanların pattern-recognition'da dünya üzerinde yaşayan diğer hayvanlardan daha yetkin kabul edilmesinin sebebinin, insanın beyninde yarattığı pattern'ları genelleyerek, yola o genellemeler ile kolayca devam edebilmesi olduğu düşünüldüğünde "coincidentia oppositorum"un; gerek bilimsel, gerek metafiziksel açıdan "derin bir felsefi konsept" olarak kabul edilmesi gayet normal.
• latince zıtlıkların birliği anlamına gelen kavramdır.
• rönesans felsefesinin alman düşünürü nicolaus cusanus'un (kuesli nikolaus) "karşıtların bağdaşımı" ya da "karşıtların birleşimi" anlamında kullandığı terim.
  eriugena'nın (~810-877) "karşıtların karşıtı" (oppositio oppositorum) olarak tanrı düşüncesinden esinlenen nicolaus cusanus (1401-1464) "bütün karşıtları kendisinde birleştirmiş olan bir varlık olarak tanrı" (coincidentia oppositorum in deo) düşüncesini ortaya koymuş ve tek tek sonlu belirlenimlerden oluşan insan bilgisinin bu düşünceyi tam anlamıyla kavrayamayacağını ileri sürmüştür. ona göre tüm karşıt(lık)lar "sonsuz olan"da (tanrı'da) bir bireşime varıp ortadan kalkarlar; tüm çelişkiler tanrısal varlığın doğasında bir potada eriyip çözünürler.
• lat. zıtların birliği.
  
  kutuplaşma, birbirinin yerini alma ve nihayetinde bütünleşmeyi ifade eder. beş kozmolojik sayı içerir ve bu sayılar dört yön ve merkezden oluşur. bu sayılar evrensel tasnifin ve kendi içinde benzeşimin mükemmel bir örneğidirler. evrende varolan her şey bir sınıfa ve sınırları kesin çizgilerle belirlenmiş bir alt başlığa dahildir ve şeylerin tümü bu sınıfa toplanmış gerçekliklere ait erdemleri ve vasıfları paylaşmaktadırlar.
  
  yin-yang olarak bilinen uzlaşmaz biçimde çelişkili görünen, ama aslında birbirini tamamlayan ilkeler döngüsü bu kavrama iyi bir örnek teşkil eder.