roni margulies

• roni margulies'i yolda görsem yüzümü çeviririm artık, ben herhangi bir yerde otururken masama gelse kalkarım o masadan, bir panele gitsem ve panalde o konuşmaya başlasa, kalkar giderim, sinemada yanımdaki koltuğa otursa yerimi değiştiririm, "nereye?" diyenlere, "panel bitti," derim, "ben bu adamı dinleyemem" derim. ithamlarına cevap vermeyi hakaret sayarım. ama kişisel politik tavırlarımızdır bunlar. ne liberalizmle, ne sol liberalizmle ne de benzer siyasal akımlarla böyle tartışilmaz.
  
  ama roni'ye gidip bir panelde, hem de ihd'nin düzenlediği bir panelde, hem de barış konulu bir panelde, hem de çok uzun zaman sonra öğrenci muhalefetinin etkili sayilabilecek bir toplumsal meşruiyet ve haklılık zemini elde ettiği hükümeti telaşlandırdığı bir konjonktürde, hükümetin yeni üniversite düzenine ilişkin uygulamalarını ertelemeyi planladığı bir evrede, vicdanı olan eski yeni tüm demokratların ve sosyalistlerin öğrencilerin yaninda yer aldığı, onları iktidarın ve polisin şerrinden korumaya çalıştığı bu günlerde, etkili ve haklı bir muhalif gençlik hareketi yaratmanın işaretlerinin görüldüğü şu zamanlarda roni margulies'e yumurta atılmaz. roni marguies'i ancak yok sayabilirsiniz, panelinden çıkarsınız, alkışlarsınız, konuşma yaparsınız, yazdığı yazıları götürüp okulunuzun olmadı ihd'nin duvarına asar "bu adamı neden çağırıyorsunuz çanakkale'ye" diye kizarsiniz. roni margulies'in kendisine değil fotoğrafina yumurta atar, yumurtalı fotoğrafini alır panelde dağıtırsınız. böyle bir panelde, öyle bir yerde, barışı konuşmak için dinleyici olarak gelmiş insanlarla birlikte yapacaklarınız bunlardır. roni'yi ve benzerlerini yok sayarsınız, kınarsınız, eleştirirsiniz. kendinize ve değerlerinize zarar vermezsiniz, sahip olduğunuz çok kırılgan ve baskı altındaki toplumsa desteği kendi elinizle yok etmezsiniz.
  çünkü yumurtacı gençlik hareketi başka bir şeydir, demokratik öğrenci hareketi başka bir şey. birinden sürekli olarak kendisine, kendi siyasal pozisyonuna, politik aklına ve eylemlerine referans veren bir omlet çikar, diğerinden fkf çikar, odtü-ötk çikar, istanbul üniversitelerinin amfi komiteleri çikar, özerk demokratik üniversite çikar.
  
  dedim ya yok hükmündedir roni margulies, gördüğüm yerde çikarım. bu beni bağlar. ama gördüğüm yerde yumurta çakarım diyebilecek cesarete ise ancak körler sahip olur. bu tip bir politik cesaretten ise kalıcı, devrimci ve özgürlükçü bir gençlik muhalefeti doğmaz.