• her övgünün sonu sövgüdür savını doğrulayan cümle örneğidir. aldanmayın.
  • nefret edilesi söz.her duyduktan sonra yaşanılan hayalkırıklıkları düşünüldüğünde artık kötü bi insan olmak istiyorum dedirtiyor insana.
  • akla hemen ayrilik konusmalarini getirir. "sen aslinda cok iyisin ama... sen daha iylerine layiksin bence... eminim senin degerini bilecek birini bulcaksin..." vesaire vesaire. insan bi türlü yediremez kendine, inanamaz. madem iyiyim niye birakiyosun? niye böyle iyi birini kaciriyosun?

    yersiz bir sorudur aslinda. iyi olmak sevilmeyi gerektirmez. sirf iyi olmasi birisini sevmemiz icin yeterli sart degildir. kötü olmasi da sevmeye engel degildir. insana neden seviyosun diye sorulamadigi gibi niye sevmiyosun da denemez. elektrik almamistir, su kalmamistir, ici almamistir. tekkeye hoca almiyoruz ki kardesim
  • -bak altuğ, sen aslında çok iyi bi insansın ama...
    -amana sikeyim yaa yine mi?!
  • hayatta gercekten soylemek istedigi hiçbişiii söleyemeyecek insan modelinin ayrılık halinde sarfettiği giriş cumlesi.
  • duymaktan en çok nefret ettiğim cümlelerin ilk yarısı (neyse ki öyle çok duymadım).'' senle işim olmaz '' bile bundan daha güzel.aynı zamanda içerdiği sıfat (insan) itibariyle cinsiyetinizi elimine eden bir kalıp olup,karşınızdaki kadının sizi erkek (dolayısıyla da sevgili adayı) olarak görmediğinin kanıtıdır.
  • en cok can yakan cümledir. ama bu canin yanmasini daha cok arttiran durum bu cümleyi söyleyen insanin samimiyetidir.
    sizi gercekten arkadas olarak gördügünü bilmektir. günlerce cabalamastir sizi sevebilmek icin. elinden gelen herseyi yapmistir. hatta sizi hayatindan cikarmak icin kötü bile davranmistir. ama onun icin degerlisinizdir. caninizin yandigini aylardir görüsmedigi halde duymak bile onu gecelerce aglatmistir.
    ama demek zorundadir ici kanaya kanaya. iki insana da aci verir. hic haketmedikleri halde iki insani da yaralar bu durum.
  • "ama" bir kara deliktir.
hesabın var mı? giriş yap