• isyan çığlığıdır...

    anladım
    ikimizden biri yorgundu
    oysa bu kadar çok boşluğa bakılınca
    boşluk içine çekerdi insanı ve o içi kaplardı
    bak işte şimdi içimi kaplayan o boşluktan

    ve dışımı alıştırdığın yokluğundan
    sana bi parçacık bile olsa

    yer

    kalmadı …
  • öyle ya bu denli doluyken yüreğim yokluğunla, içimde sana yer kalmadı. ne menem şeymiş şu yokluğun attı seni dışarıya, kapadı tüm kapıları üzerine ve sen bir daha asla giremeyeceksin o yere, bir daha asla olmayacak çünkü içimde sana yer kalmadı.
    benim suçum değil inan, yokluğun etti bunların hepsini, öylesine sardı ki beni, öylesine anladı ki, ben konuştum her gece yokluğunla, her gece bir entry yazdım yokluğuna, öylesine sevdim ki yokluğunu, içimde sana yer kalmadı.
    şimdi saçlarını eline aldığı kör bir makasla kesmeye çalışan bir çocuk gibi kesiyorum senli kareleri hayatımdan, istediği kadar komik dursun umrumda değil, koskoca boşluklarla dolmuş saçlarım hiç umrumda değil. ben bu gece istemiyorum seni hayatımda, hayatımın hiçbir anında..
    anılarımı devşiriyorum bu gece sonra hallaç pamuğu gibi savuruyorum havaya daha bir hafifleyip düşsünler yere, atsınlar senli her günü, geceyi...
    yokluğunla dolsun odam bu gece bir kez daha, yokluğuna sarılıp yatayım bu gece bir kez daha.. yokluğun bu gece dolaşsın damarlarımda, üşütsün yine iliklerime kadar..

    içimde sana yer kalmadı ve bu yokluğunun suçu inan bana.
hesabın var mı? giriş yap