• tarih i kadim'e zeyl
    ( eski çağlar tarihine ek )

    - bir cevap -

    buyurulmuş ki :

    şimdi allah 'a söver... sonra biraz bol para ver.
    hiç utanmaz; protestanlara zangoçluk eder.

    - molla sırat'a -

    ben ki, üç beş pulu tercihinden
    protestanlara zangoçluk eden
    şairim... kesin bilgi kürsüsünün ziyneti,
    islam dininin yorumcu şairi
    molla sırat hazretlerine edebi
    saygılarımı sunarak
    tereddütsüz diyorum ki: zangoçluk
    sıfatına layık bulunduk;
    lâkin aldanma sakın üstâdım,
    ben de bir parça inanırım tanrının birliğine
    bana anlatma o güzel dini;
    bilirim ben de senin bildiğini;
    okudum ben de ilâhî kitabı
    dinledim ben de ilâhî hîtâbı;
    ben de sizin gibi camî camî
    dolaşıp namaz kıldım;
    - cennet isteği ile meşgul hayâlim,
    cehennem korkusuyla üzgün yüreğim -
    ben de tırmandım ulu tûba'ya
    ben de çıktım mele-i â'lâ'ya;
    ben de aşıktım ezan nağmesine
    bir koşardım ki o allah sesine!
    ben de tesbih, dua savm ü salât,
    hepsini hepsini yaptım, heyhât!
    çünkü telkinlere aldanmıştım,
    kandığın şeylere hep kanmıştım;
    bilmeden, görmeden iman ettim,
    nefsimi dinime kurban ettim;
    sevdim allah'ı da peygamber'i de;
    o alay kaldı bugün hep geride.
    anladım çünkü hakikat başka,
    başka yoldan varılırmış hakka.
    saydığın hârikalar, mucizeler
    birer zekâ büyüsüdür ki insan
    sürekli açıyor sırlarını;
    mucize gösterenler unutmuş yarını
    aldatan ve aldanan o isa , musa;
    köhne bir tılsımla yalandır asâ
    insanın böyle sapmaları var;
    putunu kendi yapar, kendi tapar.
    ara git kilisesini, gez kâbe'sini,
    dinle tekbiri; işit çan sesini,
    göreceksin ki; bütün boşluktur,
    umduğun beklediğin şey yoktur;
    yapma, allah'ı gibi şeytan'ı
    buda'sı ehrimen'i; yezdân'ı
    topunun yaradanı bir korkak kuruntu
    gölgeler, gölgeler... onlarda derin
    bir karanlık sezerek çevrildim,
    acı bir darbe yiyip devrildim.
    şimdi cennete cehenneme aldırmadan
    süzerim evreni hayran hayran!
    ben ne tapınılan ne taptıran bilirim.
    gökte binlerce mescit görürüm.
    bu secdedir işte benim tapınmam;
    bu ibadetle geçer zamanım,
    bu ibadetle övünür, sevinirim.
    beni ben bir kayadan farkedemem:
    bir minik kuşla biriz tapmakta:
    ben de "lâilâhe -ill- allah" derim ishak kuşu da.
    doğruluk, sevgi ve vefa ve tevazu,
    merhamet. iyilik ve yurtseverlik, hakkaniyet
    sonra bir şaire zangoç dememek...
    işte vijdanımın yörüngesi bunlar!
    düşünüp işlemek âyinimdir,
    yaşamak dini benim dinimdir.
    müminim. varlığa imanım var,
    her kanat bir meleği açıklar
    peygamberlere göstermem ilgi,
    bir örümcek götürür hakka beni...
    kitabım tabiatın kitabı,
    bendedir iyinin de kötünün de sebebi.
    varırım mezarıma dek,
    diriliş ve öbür dünyaya görmem gerek pek.
    taşırım coşkun yüreğimde
    insanın aşkını da elemini de

    din-i hakk bence bugün din-i hayat
    sen ne dersin buna, ey molla sırat ?

    ( 14 kasım 1914 tevfik fikret)

    orhan karaveli'nin tevfik fikret ve haluk gerçeği kitabından alınmıştır. şiirin sadeleştirmesi de orhan karaveli'ye aittir.
6 entry daha
hesabın var mı? giriş yap