oğullar ve rencide ruhlar

• olaylarin perde arkasinin anlatildigi bolum biraz bastan savma geldi nedense; yani o noktaya kadar fazla da isleri karistirmadan, hafif bir surukleyicilik ve zeka piriltilari esliginde giden oyku, o anda, bir amerikan filminde seyirci guruhunun en aptal yuzde beslik kisminin baz alinip her ayrintinin aciklandigi 5 dakikalik hizlandirilmis seyirci tatmin bolumlerine yaklasiyor.
  
  daha dogrusu, o ana kadar guzel guzel islenen hikaye ve bu esnada olusturulan olasiliklar, yaratici senaryolar, iki sayfada bitiriliyor. yanlis anlamayin, sonu kotu degil ve o zerdust kismi da hic de gereksiz degil ama okuyucunun hayal gucune biraz daha yuk binmeliydi. bu kisa oyku boyunca cok iyi bir sekilde hayata gecitirilmis o karakterler sanki alelacele veda etmeden kacip gidiyorlar, hikayenin kendisini de ucundan tutup goturuyorlar erkenden.
  
  herseye ragmen rahatlikla bir iki oturusta bitirilecek kadar keyifli bir kitap, alip okuyunuz.