uğur kaymaz

• gazete köşelerinde ufak bir ayrıntının, bir çıkıntının, tv bültenlerinde anonsunu bile yapmaya değmeyecek bir haberin, orda burda konuşmaya, hakkında yazmaya değmeyecek bir olayın, bizim için gerçek olmayacak kadar sıradan bir unsuru. başka türlü düşünmek zaten çok masraflı, böyle meseleler marjinallik kabul etmez, akıllı olmak, gerçekçi olmak gerek. zaten böyle gerçeklerden başka yaşadığımız onca gerçek var hayatımızda, ki bütün bunlar o kadar doldurmuş ki zihnimizi, yeni yolcu, yeni gerçek kabul edemiyoruz, yoksa olsa dükkan hepimizin...
  
  gerçek de bildiklerimiz, gördüklerimiz, hissettiklerimizden ibaret değil mi zaten? çok kolay, kulağımıza çalındığında kulaklarımızı kapatırız, gözümüze iliştiğinde gözlerimizi. yok yakalandıysak bir şekilde, en kötü, bahsini bile yapmayız, susarız, bizi rahatsız etmeyecek şekilde zihnimizin en karanlık yerlerine göndeririz, olur biter. evet çok kolay işte, hissetmiyorum, duymuyorum, görmüyorum, o zaman demek ki böyle bir olay gerçekleşmemiştir, bu çocuk yaşamamıştır, yok yaşadıysa da 13 kurşunla yakın mesafeden öldürülmemiştir, yok öldürüldüyse de mutlaka mantıklı bir açıklaması vardır, mantıklı bir açıklaması da yoksa, devletimizin herşeyin önündeki yüce çıkarları vardır, aklımın ermeyeceği gizli işler, gerçekler vardır...
  
  evet görmüyorum, duymuyorum hissetmiyorum, ne kadar da kolay işte, hayatıma kaldığım yerden devam edeyim gerçek gerçeklerimle, çünkü;
  
  yok boyle bi$ii