acaba

• anlık bir tereddütten ziyade, bir süreci ifade eder.
  
  'ilişkide acaba süreci' diye de uzatılabilen bu süreç, yeni tanışılmış, yahut tanışılmış da zaman içerisinde context switchinge maruz kalıp 'bi başka' bakılmaya başlanmış insanlara karşı sizin tutunduğunuz , ve dahi onların size karşı tutunduğu, en makul benzetmeyle 'koklaşma' tavrının süregittiği dönemdir.
  
  bu dönemde köpeklerin birbirinin kıçını başını koklaması, pehlivanların el ense çekmesi gibi karşılıklı 'yoklama' hamlelerine girişilir, çeşitli konularda, çeşitli olaylar karşısında görüşler, düşünce sistemleri, yaklaşımlar, tepkiler bir cerrah hassasiyetiyle kırkbin yarılarak ölçülür, her şey loglanır, her şey görülür.
  
  bu süreç içinde yapılabilecek en büyük hata, süreç sonlanıp da 'evet arkadaşım, budur!' demeden, ilk anın hissi ve fiziksel arzuları, dürtüleri ile ilişkiye bodoslama dalmaktır, ki sonu çoğunlukla hüsrandır.
  
  bu sürecin fazla uzatılması ise 'arkadaş ile sevgili arasındaki ince çizgi'nin aşılmasına kolaylıkla sebebiyet verebilir.
  
  demek ki neymiş, hayatımızın her alanında olduğu gibi 'acaba' derken de dengeyi elden bırakmamalı, tam yerine rastgetirip manzara koymalıymış.