the doors of perception

• aldous huxley adlı yüce şahsın yazdığı bir kitap. kitaptan öte notlar demek daha doğru olur. huxley'nin deney amacıyla güney amerika yerlilerinin peyote adını verdiği bir uyuşturucunun özü olan (ki bu madde sanıyorum vücutta salgılanan adrenalinin değişmiş hali gibi bişey) meskalin adlı uyuşturucu maddeyi alma deneyimini ve bundan çıkardığı sonuçları topladığı kitap.
  
  kitabın başında ve kitap boyunca sürekli, kendisinin hayal gücünün çok kısıtlı düzeyde olduğunu ve bu yüzden rüyalar ve hayaller yerine gerçek dünya üzerinden halüsinasyonlar gördüğünü belirtir
  
  kitabın özü ve isminin kaynağı şudur: bizim şu andaki dünya algımız yaşamımızı sürdürebilmek üzere koşullandırılmıştır (bkz: darwinizm). ve algı kapılarımız algılanabilecek başka şeyleri süzer. meskalin sayesinde beyne glikoz gitmesini engelleyerek beynin bu gardiyanlık görevini sekteye uğratabiliriz ve böylece şimdiye kadar algılayamadığımız şeyleri de algılayabiliriz.
  
  kitapta kumaşın kırışılıklarının ne kadar mucizevi geldiğinden ya da renkleri ne kadar parlak algıladığından bahseder. ve bir yerden sonra tasavvuf edebiyatı yapmaya başlamış gibi gelmeye başlamıştı bana. çünkü sonuç olarak şöyle bir yere varır: "meskalin almış insan algılamaktan o kadar zevk alır ki, algıladığını anlamaya çalışmaz." tasavvuf da zaten varlıkların içindeki tanrıdan dolayı varlıkların insana huşu vermesi felsefesi değil midir?
  
  kitap insanda uyuşturucu alma isteğini(özlemini) aşırı derecede kışkırtır. ve fakat transa geçmenin başka yolları da mevcuttur (bkz: trance).
  
  son söz: daha önce transı yaşamamış veya rasyonaliteden kurtulamamış olanlar için kitabın daha az şey ifade edeceği kanısındayım. vice versa.