public display of affection

• akip giden ritmine hasta oldugum morcheeba sarkisi.
  
  o ritmin icinde kaybolmak istiyorum, baska bir sey dusunmek istemiyorum kendisini dinlerken. kapatiyorum gozlerimi, kendimi herhangi bir tatil beldesinde elimde dangalak bir kokteylle hayal ediyorum.
  
  tabii ki bu hayaller dunyasinda yalnizim, olmak zorundayim. hakkini vererek "i can't wait for my next rejection" demedikten sonra, neye yarar ki bu sarki?