müge tuzcuoğlu

• benim umrumda bu kadın.
  
  yüzyıllardır her türlü baskı ve zulmü görmüş bir halkın içine doğmuşsun. bunun tek başına travmasını aşıp toplumsal ve politik şiddetin en büyük mağdurları olan kadınlara ve bilhassa çocuklara adamışsın kendini... gerçi devleti de anlamak lazım; yok edemediği bir halkın böyle yaralı elleriyle başka yaraları otayan fevkalade tehlikeli insanları var. öldür öldür bitmeyen bölüm sonu canavarları gibi. sen ordan vuruyorsun, bunlar buradan bitiyorlar. el mecbur özgürlüğünü, onurunu elinden alacaksın, enerjisini emeceksin, yıldıracak, sindirecek, her halükarda yok edeceksin.
  
  sen bunları ancak umacaksın devlet baba. o mektubunda hala çocuklarını daha iyi anlamak adına bakıyor içerdeki tecrübesine. onlar ne hissetmiştir'in derdinde. bir de geride bıraktığı çocuklarının. sanırım sırf bu yüzden işte hiçbir zaman alt edemeyeceksin bu insanları.