perişan

• ´çıkıp yücesine seyran ederken
  gördüm ak kuğulu göller perişan
  bir firkat geldi de durdum ağladım
  öpüp kokladığım güller perişan
  hayal hayal oldu karşımda dağlar
  eşinden ayrılan ah çekip ağlar
  dökülmüş yapraklar bozulmuş bağlar
  bülbülün konduğu dallar perişan
  yıkılmış dilberin mamur illeri
  susmuş bülbül söyler her dem dilleri
  dağılmış sümbülü solmuş gülleri
  yüzüne dökülmüş teller perişan, perişan
  karacaoğlan der ben toy avlamadım
  arab ata binip boylatamadım
  küstürdüm dilberi uylatamadım
  dilberi küstüren diller perişan´
  
  benim şarkılarım, hümeyra, sene bindokuzyüzseksendört. karac'oğlan. ne denir ki:
  
  http://fizy.com/s/1m4bpg