naze

• bir a$ik ihsani "baglama"si...
  
  -nazê-
  
  bizim koyde bir agayla bir nazê
  ya$iyordu ya$ar ya
  aganin gobegi nazê'nin karni
  $i$iyordu $i$iyordu $i$er ya!
  
  nazênin ne dami tarlasi beyi
  yoktu kendisinin olan tek $eyi
  aganin gozune girerim deyi
  ko$uyordu ko$uyordu ko$ar ya!
  
  aga sava$ini yapardi a$kla
  kendisine kar$i dikilen ba$la
  bir imamla aldigini uc ta$la
  bo$uyordu bo$uyordu bo$ar ya!
  
  nazê ayak uydurmu$tu asira
  aga ona "kahpe" derdi o sira
  gunduz kira gece nemli hasira
  du$uyordu du$uyordu du$er ya!
  
  hasan, ali, fatma, husniye, kaya
  tavuktan okuze kediden taya
  kim eline ne gecerse agaya
  ta$iyordu ta$iyordu ta$ir ya!
  
  nazêyi son gordugunde solmu$tu
  barindigi yeri saman dolmu$tu
  on uc ya$indaydi ana olmu$tu
  $a$iyordu $a$iyordu $a$ar ya!
  
  a$ik ihsani
  
  ic. "dü$ degil bu", hasat yayinlari, 1.b., istanbul-1993, s. 37.