bilgehan şimşek

• daha önceki benzer saldırıların aksine, polisin yumuşacık kollarına girip sırıtarak olay yerinden ayrılıp polis arabasında başı okşanmamış, karakoldan bi "helal olsun" alıp evine gidememiştir.
  
  işte bunlarda da linç kültürü var, hiç farkı yok ülkücülerden demeden önce devletin, polisin bu meselelerdeki tavrını göz önüne almak zorundasınız. bir taraf kimseye saldırmasa bile hem halk tarafından linç ediliyor, hem polis tarafından "kurtarılırken" tartaklanıyor, hem de üzerine göz altına alınıyor. diğerinin ise sırtı sıvazlanıyor. yıllarca ülkücülerin üniversitelerde yaptığı satırlı saldırılara bile hem göz yumuldu hem de alttan alta desteklendi. provokasyon içermeyen sol eylemler polisin en sert tepkisiyle karşılaşırken bu alakurtlar kafasına göre konser basar, okul basar, gazeteci tartaklar, grev yapan işçilere saldırır oldu. ve hepsinden elini kolunu sallayarak kurtuldu.
  
  bunu olay yerinde girişilen linci savunmak için söylemiyorum. onun savunulacak ya da savunulmayacak bir yeri yok. bir siyasi grubun içine girip saygı duyduğu bir adama saldırırsan her yerde aynı tepkiyi görürsün (mitingden-önce-sakinleştirici-alıyoruz-partisi dışında). ister kılıçdaroğlu'na terlik at, ister akın birdal'a kafa at. tepkinin boyutu polisin araya girme hızına ve tesadüfen olayın en yakınında olanların tavrına bağlıdır. adam bunu bilerek hareket etti, belki dayak yemeyi göze aldı, belki daha önce olduğu gibi sevgili polis araya girer kurtarır dedi. ama bu sefer durum farklı oldu.
  
  dediğim gibi bunları linç kalabalığı için değil, "ipnelere bak, sevindiler" diyenler için söylüyorum. eğer polis şimdiye kadar bu konuda adil bir tutum sergilemiş olsaydı, bu tür saldırılar karşılıksız kalmasaydı, devlet taraflı bir kayırma olmasaydı, bu olaya verilen tepki de böyle olmayabilirdi. ya da olabilirdi ama o zaman en azından bir laf hakkın olurdu.