yarbay

• yarbaysan yarbaylığını bil senden büyük albay var dedim, vurdum kapıyı çıktım. verdiler bana kolorduyu.
  öhömm.
  
  hikayemiz askerlik şubesinde geçmekte,
  sivil kıyafetli adam: ska
  ben: ben.
  
  tam ismim okunduğu sırada suratıma kapatılan kapıyı açtım,
  ska: çıkşaarııı dışarda bekle!
  noluyo yahu ismimi okunuyo diyemeden suratımıza bir azar birde kapı yedim.
  kapıyı açarak,
  ben: ismim okundu işlemimi halledicem!?
  ska: geç içeri o zaman!
  adam hala bağırmaya devam ediyor. niye bağırıyorsun kardeşim çocuğunmuyum ben senin? zaten siktiler beynimi sabahtan beri 90 doğumlu veled-i zina erlerle uğraşıyorum 3 satırlık kağıt için.
  içeri geçerken,
  ben: allah allah! ne kadar meraklısınız insanları azarlamaya!
  dedik ve işlemimizin yapılacağı bankoya ilerledik ki,
  ska: sen, sen gelsene buraya!!!! (farkettiyseniz çok ünlem koydum)
  ben: evet, noldu?
  ska: sen kime dayılanıyosun öyle? allah allah falan?!
  ben: ben kimseye dayılanmıyorum, beni azarlıyosunuz. azarlayamazsınız beni!
  ska: öyle allah allah falan dayılanamazsın! gel yüzüme söyle ne söyliceksen!
  ben: zaten arkanızdan konuşmuyorum yüzünüze söyledim, ne kadar meraklısınız insanları azarlamaya!
  ska: tamam geç yap işlemimi!
  
  evet beyler adam yarbaymış, hikaye bu kadar. vurdum kapıyı yarbay dedim, komutanım dedim yoklama kaçağıymışım dedim şu evrağıda imzalarmısınız dedim gittim.