kont

• 27 yasinda oldugunu simdi farkettim. gulup egleniyorduk "cocuk iste master'a kabul edilince iyiceden bi yabanci okula hayattaki ilk kisisel basari yuzunden chosen one sendromuna girdi, cogu kisi iyi bi universiteye girince 18 de yasar bu kafayi 2-3 ay bu gecinden olmus ama gelir gecer abisi" seklinde yaklasiyordum.
  
  ama 27 kucuk bir yas degil, baya ciddi bir yas ve hatta insanlarin yuzde 99'u hayatlarinda yapacaklarinin cogunu 27 yasina kadar yaparlar ve fikirlerinin cogu da bu yasa kadar oturur,oturmaya dogru yaklasir.
  
  neyse, olay su. insani sevmeden yapilacak bilimden de, ciftcilikten de, muhendislikten de, tiptan da hicbir fayda gelmez, gelmeyecektir. daha da soguyup daha da yabancilasip daha da nefretle dolar sonunda kendini ruhsal anlamda oldurur. zararin neresinden donulurse kardir bu anlamda da 27 herhangi bir diger yas kadar iyi bir donum noktasi olabilir isterse.
  
  bir de biz diger eski yaris atlarini, ve kutsal nerd toplumunun tamamini kotu gosteriyor. egitimle vatanindan insanindan utanan, kafasinda insanlari belli subjektif kriterlere gore siniflandirmalara sokan ve kendinden asagi goren ve bunu bu kadar sert ifade eden tavriyla mine g. kirikkanat'i bile gecti.
  
  ha bir de isvicre'de isvicreli bir ilkokul mezunu manav senden ustun farkindasin degil mi. mine de o yuzden delirmisti zaten :)