sabah ezanı

• ezan özellikle sabah ezanı bir sembol. ama müslümanlardan ziyade islam nefretini artık karakterinin bir parçası haline getirmişler için sembol. öyle ki bu nefret sahipleri için arada bir gelip sabah ezanı sabahları benim beynimi şöyle sikiyor, uyutmuyor uyandırıyor demek bir ritüel, alenen islam nefretinin bir ibadeti haline gelmiş. aslında her şekilde bir ibadete çağrı bu yanıyla. müslüman olan için namaz ibadetine, islam düşmanı olan için nefretini küfre dökme ibadetine çağrı.
  sabah ezanına nefret dökme seansları esnasındaki sözde rahatsız olma uslupları, tavırları o kadar yapmacık ki, rahatsızlıklarının zerre ezan tarafından uyandırılmaktan olmadığı belli. aslında tamamen genel bir nefreti, modern dünyanın genel geçerli bireysel özgürlüğü kılıfıyla sabah ezanı üzerine yıkmaktan ibaret.
  
  aynı bireysellik kılıflı nefret dökme ibadetinin ramazan ayı için, kurban bayramında kurban edilen hayvanlar için ve bunun gibi bir kaç islami kavram için yapıldığını görebilirsiniz. iş bu durumda ne yazık ki "ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli" mısrasına ve o mısranın bulunduğu şiire aidiyet besleyenler için böyle nefret döken insanlara empati yapmak, objektif bakıp hak verebilmek imkansız hale gelmiştir. çünkü samimi değiller, niyetleri bir hak, adalet olayı hiç değil. tamamen bireysellik kılıfında düşmanlık yapmak, nefretinin baskısı altına almak. zaten mücadelenin büyüğü de o nefretle. ben böyle bir nefret ile mücadele ederken, bu samimiyetsizliği görüyorken nasıl aldırış edebilirim ki?