atribu

• latince yanına verlmiş anlamına gelir. dinsel konulu resimlede bir figürü karakterize eden bir davranış biçimine verilen isimdir. erken hıristiyan döneminden itibaren insanlar belirli azizleri kendilerine belirirler ve birçok hıristiyan bir ya da birden fazla aziz için vaftiz edilebilir. hastalık koruyucu ya da şehir koruyucu ya da mesleklerin kendi koruyucu azizleri de olabilir, bunlara özel resimler yapılır. bu amaçla yapılan resimlerde aziz ve azizelerin belirli bir tipolojisi bulunmaktadır. çoğunlukla aziz ve azizelerin işkence sırasındaki nesneler ya da kişinin mucizeleri o kişinin atribüsü olarak belirlenmiştir. azizler genelde yaşlı, kel ve sakallıdır. içinde mavi elbise, elinde kurduğu kilisenin anahtarları vardır. mecdelli meryemin uzun saçları ve elinde mür kabı vardır bu atribülerin belirlenmesinin başlıca kaynağı altın efsane kitabıdır, incilde yer almayan aziz ve azizelerin hayatlarına dair anlatıların bulunduğu, ortaçağ ve rönesansta çok popüler bir referanstır. ilk başta vaizler için bir kaynak kitap olarak tasarlanmıştır.