• şimdi bu lafı başkası söylese haklı derim, neden kendi beraberliğimize seviniyoruz ki derim bir galatasaray'lı olarak. ama henüz 4 ay önce bursaspor-beşiktaş'ın -o da sözde- beraberliğine 50.000 kişi olarak hem de aynı statta sevinenler fenerbahçeliler değil miydi? işte bu yüzden, sırf bu yüzden bu başlığı yazma hakkı beşiktaşlılardadır, trabzonsporlulardadır, adıyamansporlulardadır, ama asla ve asla fenerbahçelilerde değildir. adama "bi dön kendine bak lan" derler,..
  • takımının gole giden damarları kangren olmuşsa, aort damarı (arda-kewell-baros) by-pass'a alınmışsa, ciddi anlamda kan değişikliği yapılmışsa (rijkaard-hagi), şansının bir türlü tutmadığı, ülke içindeki en ciddi rakibinle 10 yıldır puan alamadığın bir deplasmana çıkmışsan ve rakibin hiç olmadığı kadar favori ve takımın da hiç olmadığı kadar kötüyse maç öncesinde; çok karakterli bir oyundan sonra berabere kalmış olmaya, sırf bu karakterin yoğun etkisiyle, deliler gibi sevinebilirsin. bunun eziklikle bir ilgisini göremiyorum. varoluşları ezmek ya da ezilmek ile ilintili böceklerin dar bakış açısına sahip olmadığımdan olabilir.
  • (bkz: angry birds)
  • maçın devre arasında fenerbahçe forması giyerek dua eden eziklerde galatasaray taraftarı idi(!!!!!!!!!!)
  • ezik olduklarindan nornaldir. zaten baslikta da yaziyo.
  • takım gidişatı kötü, on senedir deplasmanda yenemediğin rakip ve formda bir takım sevinmekte haklıdırlar.
  • oyle bir taraftar ki, zaten yillardir bir takimla oynadigi deplasman maclarindan boynu bukuk donmus, ustelik bu kez bir de takimi uzun zamandir guzel futbol oynamamis, bu buyuk mactan hemen once teknik direktoruyle yollarini ayirmis, bi kac gun oncesinde de yeni bir teknik direktorle devam etme karari vermis, takiminin en onemli futbolculari sakat, herkesin (her sene oldugu gibi) %100 rakip takimi favori gosterdigi ve bir noktadan sonra kendisinin de " aga yok bu kez epic fail olucak" diye dusundugu macta golsuz beraberlik gibi bir sonuc alininca heyecanini ve hatta saskinligini saklayamayan taraftardir.

    gercekten de beraberlige sevinmek degil. bunca strese, kotu sarta, terslige ragmen, saracoglunda fenerbahceye karsi bu sonucu alinca insanin icine yeni bir umit doguyor.

    sanki arwen gelmis kulagima "there is still hope" demis gibi hissettim.
hesabın var mı? giriş yap