hesabın var mı? giriş yap

  • işte 15 temmuzu engelleyen gerçek vatansever komutanlarımız bu komutan gibi olanlardı. çomarlar atletle tank durdurduğunu sansın hala.

  • dmb * :ab'ye neden almak istemezler türkleri?

    anne: barbar diye biliyorlar ya ondan..korkuyorlar yani.. vuruceksin teflon tavayı kafalarına kim barbarmış onlar mı biz mi anlicekler!

    sessiz....

  • anlatacağım olayların başlangıcı 1993 yılına dayanıyor. kızımın babasıyla evliyim o zamanlar ve evlilik kötü gidiyor ayrılmanın eşiğine gelip, evliliğe bir şans daha vermişiz ama o şansı pek de iyi kullanamıyor eşim. bir gece yattım ve bir rüya gördüm.
    rüyamda ben iki tane hintli gibi beyazlar giymiş adamın arasındayım. adamların ağzı açılmıyor ama ben söylediklerini duyuyorum. yemyeşil bir vadinin ortasındayız ama yeşilin güzelliği inanılmaz, ilerde bir grup genç insan var uçuk renkli pembeli- eflatunlu- mavili uçuşan kıyafetler var üzerlerinde. hintli gibi adamlar bana o grubun öğretmeni olduğumu söylüyorlar, şaşırıp soruyorum "ne öğreteceğim onlara?" diye. diyorlarki, " anlatsınlar dinle, fikir ver, yeterli bu kadarı" sonra o grubun içinde ve çok mutlu yürüyorum , hep birlikte gidip geliyoruz o vadide. dönerken beni getiren adamların arasında o'nu görüyorum. aman tanrım "o" gelmiş diye başlıyorum koşmaya , böyle filmlerdeki ağır çekim koşmalar gibi o da bana doğru koşuyor ve kucaklaşıyoruz. sarılıyorum büyük bir özlem ve hasret var aramızda. tenini, kokusunu, sıcaklığını hissediyorum. hiç bir tensellik yok sadece çok iyi bildiğim ve hasret kaldığım birine özlemle sarılma. kokusunu çekiyorum içime ve diyorumki;

    - "nerede kaldın, hep seni bekledim."
    o da cevap veriyor ama yine sessiz ve ben duyuyorum,

    -" görevim ancak bitti, ancak gelebildim."

    birden uyanıyorum, o kadar eminimki yanımda onun yattığından, dönüp bakıyorum yanıma, aaa başka bir adam var. hani" ah belinda diye bir film vardı müjde ar'lı filan o film gibiyim. bu adam da kim , öylesine yabancı, öylesine tanımadık bir adam. bu adam doğruysa ben yanlış yerdeyim diye panik halindeyim. bu duygu ve nerede olduğumu, gördüğümün rüya olduğunu algılamam ne kadar sürdü hatırlamıyorum şimdi, ama gerçek bir üzüntüydü yaşadığım. kendime gelemedim birkaç gün. sonraki günlerde ise hep "o" bir yerlerden çıkıp gelecek diye bekledim. yolda yürürken, otobüste giderken biri omuzuma dokunacak diye bekledim durdum. göremedim ama...
    evliliğim yürümedi ve uzatmalarda işe yaramadı, ayrıldık. sonra ben yurtışına görevli gittim 5 sene kadar, döndüm. istanbul'a yerleştim. görev gereği seyahatler yapıyorum, ankara-istanbul gidip geliyorum. ve yalnızım, yani hayatımda birisi yok. ayrılalı yedi yıl olmuş ve birgün artık birisi olmalı diye düşündüm. benim için doğru bir adam olmalı, bekar olmalı ve istanbul'da yaşıyor olmalı diye bir talepte bulundum içsel olarak. aynı hafta ankara'ya gittim yine ve bir arkadaşım beni kenara çekerek eşinin bir arkadaşından bahsetti. onların evine gelmiş o haftasonu, yalnız bir adammış, istanbul'da yaşıyormuş, bu da benden bahsetmiş adam telefonunu vermesini söyleyip, eğer istersem görüşmek istemiş. biraz düşüneyim dedim ama heyecanlandım. içimde bir sevinç oldu ve bu benim için önemli bir işarettir. iç sesim daima doğruyu söyler. neyse birkaç saat sonra tamam dedim, arasın beni. adam aradı, sesini duyunca da heyecanım arttı. tamam dedim, istanbul'a döndüğümde görüşelim. dönene kadar hergün telefonla konuşuyoruz, adam beni istanbul'da karşılamak istedi. tamam dedim ve otobüsle gelene kadar heyecandan yerimde zor oturdum. terminale geldik, ataşehir'e, saat sabahın beşi, beş altı erkek var arabalarının başında bekleyen. şöyle bir baktım ve beni karşılayacak olanı gördüm. doğruca ona doğru yürüdüm ve ben elimi uzatmışken o sarıldı ve şöyle söylediğini duydum;

    -"nerede kaldın, hep seni bekledim"
    ve ben de ona şu cevabı verdim,

    -"görevim ancak bitti, ancak gelebildim"

    kokusunu , tenini, sıcaklığını hiç unutmadığım adam tam yedi yıl sonra gelmişti karşıma.
    ve evrene verdiğim talepteki gibi istanbul'da yaşıyordu, bekardı, ve benim için doğru adamdı....

    edit: hikayenin sonu eksik kalmış, sonra ne oldu ? diye soranlar için gelsin. o adamla 11 yıldır birlikteyiz.

    edit: efendim merak edenler için yazayim, biz hala beraberiz :)

  • "görevden af talebi kabul edilmiştir." ifadesi şu demek, istifa olsa tek taraflı ve irade, istifa edene ait; halbuki içinde bulunduğumuz rejimde hiçbir yöneticinin kendisine ait bir iradesi olamaz; onlar göreve getirilir ve görevden alınmayı ancak talep edebilir; bu taleplerinin kabulü de onları oraya atayan iradeye tabidir.

  • yıllardır parçalı bulutlu giden anadolu efes taraftarlığımı en yüksek bağımlılık seviyesine çeken oyun kurucu. kendisinin avrupa'ya gelme sebebi, istediği özgürlüğün nba takımları tarafından verilmemesi. rakip guard'a baskı yaparak 20 dakika oynamak, onun potansiyelinin çok altında bir görev takdir edersiniz ki. nba'deki son takımı boston celtics'te de tamamen bunu yaşamıştı. orada da süperstar kalibresinde oynamak istiyordu ancak fiziksel yetersizliği (boyu 1.81) nedeniyle takımına ciddi bir savunma zaafı yaşatabiliyordu ve daimi bir yedekti. aslında demode uzunların aksine kendi şutunu yaratabilen, hızlı ve atletik kısalar modern basketbolun temel direği. kendisi de "euroleague'e gelmeden önce basketboldan aldığım keyif çok azalmıştı" diyor ve şu an efes'te olmaktan mutlu. genel tavrı, röportajları ve takım ile sahadaki hal ve hareketleri de bunu doğrular nitelikte. kendisine istanbul ve efes'i dallas mavericks'ten takım arkadaşı ricky ledo tavsiye etmiş. kendisi 2016/17 sezonu giresun'da ve kısa bir süre de efes'te oynamıştı. valla ağzına sağlık ricky, ne diyelim.

    larkin, bu sezonki canavarımsı performansı sonrasında illaki nba teklifleri alacaktır. efes'teki özgürlüğünü ona sağlayabilecek bir takım bulduğu takdirde gitmeyi düşünecektir. çocukluğundan beri hall of famer beyzbolcu babası barry larkin'in mirasına layık olma ve nba standartlarının altındaki fiziği nedeniyle kendisine şüpheyle yaklaşanların baskısı altında kendini kanıtlama çabasında olmuş biri. bu yüzden 0 numara giyiyor ve euroleague'de her topa atlıyor, hücumun yanı sıra canla başla savunma yapıyor. bir yıldızdan hiç beklemediğiniz şeyler ve benim de en çok hoşuma giden yanı bu. yukarıda başka arkadaşlar da belirtmiş, gerçekten tarih yazmak için oynuyor. mütevazı yapısı ve zengin bir ailede büyümüş olması sebebiyle bol sıfırlı bir nba kontratına aşırı ihtiyacı olduğunu sanmıyorum. ancak nba dünyanın en göz önündeki ligi tabii ki. umarım uzun yıllar efes'te kalır ve sinan erdem'de onu izleriz. 90'lar kuşağının da bir naumoski'ye ihtiyacı var sonuçta.