hesabın var mı? giriş yap

  • kendini değerli hissetmek için. dikkat ederseniz değerli hissetmeleri aldıkları telefonun değeri ile doğru orantılı zira ülkede zenginler ile paylaşabilecekleri en yüksek fiyatlı ürün bu.

    bu durumun suçlusu fakir olan değil, sosyoekonomik anlamda bir uçurum olması ve bu uçurumun açılmasıdır. bunu eleştirenlere mantıksız gelse de bunu yapan insanların çoğu toplumdaki yerinin buna (çoğunlukla) bağlı olduğunu düşünür. arkadaşları arasında bir farklılık yaratacağı gibi karma insanlarla beraber olduğu ortamlarda da (iş, okul, kurs vs.) kendi yerini kendi gözünde yükseltecektir.

    bunu yapmaya ihtiyaç duymayan kimseler (yani ya iphone almayan ya da iphone'u sadece beğendiği için alan, bir hava atma aracı olarak görmeyen kişiler) ise kariyerleri, ekonomik durumları, başarıları veya kişilikleri ile kendilerine o toplumda kabul edilebilir bir değer biçmişlerdir. bu yüzden iphone onlar için ekstra bir anlam ifade etmez.

    bu demek değildir ki iphone'u sadece fakirler bir değer göstergesi olarak kullanıyor, ekonomik durumu itibari ile zaten iyi olan kişiler de bunu kanıtlamak ve göstermek için iphone'nun son modellerini deli gibi takip edebiliyorlar. burada kapitalizmin en tatlı amacına ulaşan bir firmanın başarısını rahatlıkla görebiliyoruz. marka satmak.

  • adam gibi adamlardır.

    z kuşağının her teknolojik gelişmeyi kendileri kullanır zannetmesi de kabak tadı veriyor. ulan o kullandığınız her teknolojiyi bulup, icad edip üretenler boomer dediğiniz 30 yaş üzeri adamlar zaten. siz anca sokakta tiktok dansı yapın.

  • ülkenin son 10 yılında yaşanan felaketlerin çok daha azı ecevit ve demirel'in zamanında yaşandığında siyasal islamcılar ecevit ve demirel'in kısırlığından, dinsizliğinden, masonlugundan başımıza bunlar geliyor diyorlardı. şimdi başımızda 3-4 çocuklu, "dini bütün, abdestli, alnı secdeliler" var ve ülkede yaşanmadık felaket kalmadı. ikiyüzlü siyasal islamcılardan hiç ses yok.

  • 2011'in en başarılı oyuncusu olarak ryan gosling'i düşünürken hem tree of life hem de buradaki performansının ardından yılların eskitemediği ve şarap gibi her geçen yıl oyunculuğuna katladığı için brad pitt'i seçmeme neden olan film. film uzun olmasına ve internet üzerinden izlememize rağmen bize hiç sıkıcı gelmedi. philip saymour hoffman yine her rolün altından başarıyla kalkacağını gösterdi. her ne kadar beysboldan anlamasam da beni bile maçları izlerken heyecanlandırdı film.