ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap
vakıflı
-
hatay ili samandağ ilşesine bağlı olan, antakya’ya 30 km ve samandağ ilçe merkezine 6 km uzaklıkta bulunan bir köy. köyü ülkemizdeki diğer köylerden ayıran nokta ise köy ahalisinin tamamının ermenilerden oluşması.
köye ulaşım, samandağ ilçe merkezinden geçen yol ile sağlanmakta ve yolun bazı bölümleri bozuk ama yine de araba ile sıkıntısız ulaşılabiliyor. köye vardığımda ilk dikkatimi çeken şey muhteşem akdeniz manzarası oldu. musa dağı’nın eteklerinde yer alması sayesinde hem samandağ’ı, hem yayladağı’nı hem de akdeniz’i izleyebilirsiniz. köy sakinlerinin neredeyse tamamı orta yaş ve yaşlı bireylerden oluşuyor. gençler köyden adeta kaçmışlar.
vakıflı’yı bu kadar özel kılan bir diğer özellik ise köy kooperarifinin kadın kolu tarafından organik mahsüller kullanılarak yapılan ürünler. 60 çeşit reçel, zeytinyağı, meyve likörleri ve halhalı zeytini gibi yöresel ürünlerin satışı yapılmakta.
hatay’a yolunuz düşerse mutlaka uğrayın.
bir minibüste yaşanabilecek en dumur olaylar
-
2006 yılbaşı günü, küçük esat dolmuşunu kullanan şöförün hali. buyrun bakın:
http://i.hizliresim.com/r00pp7.jpg
vatandaş bütün bir saat bu şekilde kullandı aracı, kimse ne gülebildi, ne bir şey diyebildi.
edit: linki yeniledim.
anne
-
sabah 7'de çıkarsın, akşam 10'da yorgun argın eve gelirsin. çantanı odana bırakırsın. bakarsın bir köşede seni al al elmalar, turanj turanj mandalinalar beklemektedir. banyoya bir uğrar, elini yıkayıp odana dönersin. az evvelki elmalar, mandalinalar kabuğundan sıyrılmış bir şekilde seni beklemektedir.
anne, odana kadar getirdiği meyveyi, kurumasın diye sen geldikten sonra soyandır.
zekeriya öz'ü tekrar hukuk fakültesine göndermek
-
artık son olarak hükümetten beklediğim hamle.
adam nerden nereye amk! git gide düşüyor. 1 ay sonra elinde kitaplar ankara üniversitesi hukuk fakültesi 3.sınıfa başlamazsa şaşırmayalım. 1 yıl sonra da ana rahmine gönderilebilir. ancak bu ana rahmi konusunda pek emin değilim yani düşününce şimdi bilemedim şimdi...
michael j. fox bıyıklarına, benjamin button karpuz göbeğine kurban olsun tatlım benim, üzülme bu günlerde geçecek!
donanımhaber ölücüleri
-
geçen akşam avea prime'a geçmeye çalıştım. zaten faturalı avea müşterisi olduğum için 69 tl'lik paket seçmem gerekiyormuş. sonra baktım avea'da daha düşük internet kotası ile 59 tl'lik bir paket var. ona geçmeye çalıştım, olmadı.
sonra internette avea, turkcell, vs. uğraşırken donanımhaber forumuna denk geldim. çok basit bir taktik öneriyordu. ara avea'yı, faturasız hatta geçmek istiyorum, de; gör sonucunu, diyordu.
aradım ertesi sabah. mevcut paketim pahalı geliyor, yetmiyor, faturasız yap beni dedim. anında %50 indirim teklif ettiler. aylardır meğer boşuna ödüyormuşum o parayı. sonra ben yetmiyor bu internet vs. dedim. tak iki katına çıkarttı interneti. çok para dedim, tak %15 indirim yaptı yıl sonuna kadar.
durduk yere daha ucuza, daha çok internet kotasıyla ve avea prime avantajıyla paket değişikliği yaptım.
tüm sebebi de bu ölücü arkadaşlardır. ne diyim, çok yaşasınlar!
ekşi itiraf
-
eksi sozlugu game of thrones dunyasi olarak goruyorum. hatta kafamda kralliklari, grallari ve sloganlarini bile buldum.
owencanland
lider: owencan
nufus: 31.000.000
slogan: your mum is coming
cicisland
lider:ssg
nufus: 26.000
slogan: our eyes are so anlamli
entelia
lider: otisabi
nufus: n/a
slogan: fular is ours
atayizland
lider: immanuel tolstoyevski
nufus: 15.000- 25.000(with gizli atayizts)
motto: we do not belive
kanzukland
lider: kanzuk
nufus: 12.000
motto: i see dead entries
gurinho
lider:guru
nufus: 15
slogan: facebook is ours, zynga- zuckerberg- facebook, facebook is coming, ccc facebook ccc, did i say facebook?
the office
-
“toby insan kaynaklarında, teknik olarak şirket için çalışıyor. yani ailemizin bir parçası değil. ayrıca toby boşanmış, yani kendi ailesinin de bir parçası değil.”
-michael scott.
ramazan ayında yemekli içmekli entry girilemesin
-
(bkz: sen oruç tutma lan ayı)
bir kızla yaratıcı tanışma yöntemleri
-
%100 çalışan bir tekniği açıklıyorum.
kız denizde yüzüyor diyelim hemen ağzınıza bir sigara koyup sigarayı ıslatmadan suya girin. çenenize kadar suya batın, kıza usulca yaklaşıp
-pardon ateşiniz var mı diyin
kız o dakka size vermezse gelin beni bulun
(bkz: at fav'a bekle)
anne olmak istemeyen kadın
-
buyrun benim. hayatta en net olduğum tek konu.
daha önce bu konuda bir entry'im vardı bilen bilir fazla duygusal olduğu için sildim. yok. bende genetik olarak kodlanmamış bu annelik içgüdüsü. 28 yaşındayım 20 yaşından beri böyle düşünüyorum yeni bir fikrim bile değil bu. tüm arkadaşlarım da biliyor hatta birinde çocuğu olan bir arkadaşımı ziyerete gittiğimde kaynanası seninkini merakla bekliyoruz dediğinde nasıl yüzüm bir hal aldıysa arkadaşım atladı "aaeon'un öyle pek çocuk sevgisi yok" diye. birinde bundan 5-6 sene önce bir doktora gittiğimde bir konu ile ilgili doktora gittiğimde bana "çocuğun güç olabilir ilerde belki tüp bebek tedavisi felan deneyebilirsin" dedi. hiç üzülmedim. bir çocuğa ömrüm boyunca kol kanat germek o fedakarlığı yapmak bana korkunç geliyor. hani mesela nasıl bazı erkekler evlilik bana göre değil evlenirsem aldatırım kimsenin kalbini kırmaya gerek yok der benim de tek eşlilik konusunda değil(yanlış anlaşılmasın) ama çocuk yapmak konusunda fikirlerim bu yönde. ben o fedakarlığı yapamam. gece uykularından feda edip sürekli onunla ilgilenmek fikri bana göre değil. hadi adamdam boşandın o çocuk ne olacak? geleceği.. vs vs. ben de bu konuda kendimi biliyorum. arkadaşlarımın çocukları nedendir bilinmez bayılırlar bana ama benden hala olur, teyze olur, eş, olur, dost olur anne olmaz. zaten ben de istemiyorum. bencilse de evet bencilim. ben alışmışım her istediğimi her an yapmaya çalışmaya. canım sıkıldı diyince hemen deniz kenarına gitmeye akşam şuraya gitmek istiyorum dediğimde gitmeye çocukla bu yapılabilir mi mümkün değil. en yakın arkadaşımın 2 çocuğu var o bile bana "çocuklar uyudu hemen gel kahve içelim" diyor biliyor çocuklara sabırlı olmadığımı.
ne diyelim bazı insanlardan da iyi bir eş,dost,arkadaş,hala,teyze olur ama anne olmaz.
benim gibi...
rooney'nin oğlunun galatasaray forması giymesi
-
beşiktaşlı olan şahsımı gülümsetmiş olay. ne güzel lan işte. illa laf sokmaya çalışmak zorunda değilsiniz. insanlar normal tepki vermeyi unutmuş artık.
anne ve babanın aşk hikayesi
-
1970'ler beşiktaş... yıldız teknik üniversitesi'nin iki öğrencisi, annem ile babam, muhtemelen bir eylemde, aynı çevrenin içinde karşılaşırlar. bölümündeki tek kadın öğrenciymiş annem, istanbullu, hırslı bir kadın. babam bildiğiniz köylü çocuğu, odtü'den kaçmış ytü'ye gelmiş.
bir gün annem vapurda beşiktaş'tan üsküdar'a geçerken bir olay yaşanır: faşistler annemi vapurun pervanesine atarlar, kurtulur, karaya çıkarılır, orada da üstüne saldırırlar. neyse, eve gelir, dedem geç kaldığı için kızmış, "ne olursa olsun bu sofraya 7'de oturulacak" der, annem ertesi gün evden kaçar. rahat hareket edebilmeleri için evlenmişler, arkadaşları öyle dedi. bir de babamın anneme abbasağa parkı'nda evlenme teklif ettiğini biliyorum. günler geçer; çok kısa bir sürede evlenirler. beşiktaş'ta bir sürü hatıraları var, bazı günlerde, bazı duvarlarda görülebilen... "bak biz burdayız" diye kırmızı kırmızı göz kırparlar bana... hep olay, hep debdebe...
günlerden bir gün annem çalıştığı fabrikaya gider, gece nöbetçi. trafoda bir yangın çıkar, bir işçi içeride kalmış, annem girip, kurtarır adamı, kendisi yanar... 10 gün yaşar, sonra ölür ankara'da... öldüğünde 25 yaşında...
bana da bu hikâye kaldı; bazen bir insanı kurtarmak devrim yapmaktır... bazen bir insanı kurtarmak dünyayı kurtarmaktır...
bir insanı, düşüncesi, ırkı, dili, dini fark etmeksizin sevmek, hiç tanımadığı bir insan için canını verebilmek...