yunuskent

• eskişehirde bir semt. eskişehirde yaşadığım yılların en güzel kısmını geçirirken oturduğum yer.
• aslında semt değil, site adıdır yunuskent. özellikle depremden sonra değeri çok artmıştır evlerinin. en güzel yıllarımın, çocukluğumun geçtiği yerdir aynı zamanda.
• çocukluğumun yedi senesini geçirdiğim devasa site. ilk yapıldığında oldukça ucuz olan bu daireler depremden sonra kıymete binmiştir. emlak bankasının inşaa ettiği bu site puzzle misali birbirine eklenen yekpare duvarlardan mütevellit olup, söylentilere göre dokuz büyüklüğündeki depremlere bile dayanıklıdır. binalar izmit'te bulunan yahya kaptan semtine çok benzemektedir. oldukça huzurlu ve temiz bir ortamı olan sitenin çevre düzenlemesi de fena değildir. tek kötü yanı küçük sanayi bölgesinin dibinde olmasıdır. şehir merkezine ulaşım ise estram sayesinde kolaylaşmıştır. tüm mahalli futbol terimlerini öğrendiğim yerdir ayrıca.
• yenikent'e göre daha nezih kalan ve bir dönem öğrencilerinin rağbet ettiği apartmanlar silsilesi.
  
  2+1 ve 3+1 ve yanılmıyorsam stüdyo dairelere sahipti.
  
  daireler basık tavanları ve dış görünümleriyle standart doğu bloku apartmanlarını andırsa da, o basık tavanların altında yaşanan günler ve gecelerden geriye sadece ferah feza anılar, az biraz da kapanmış, en azından kabuk bağlamış yaralar kalmıştır çoğu kimse için.
  
  (bkz: çocuklardık, parlak yıldızlardık o zaman)
• karaman'da bir semt. kurulduğu 85-90 yıllarını hatırladığım halde, hala ne aradığım yeri bulurum girince, ne de kaybolurum içinde. öyle garip bi semt. ha bir de aramızda "yohannesburg" falan derdik ne alakaysa...
• eskişehir'de yenidoğan mahallesindeki yesil ve pembe binalari olan site. tramvay duraginin adi da yunuskent tabii. ayrica yunuskent anaokulu da var, benim de cocukken gittigim. hemen evin yakinindaydi ama yine de zor gelirdi sabah uyanip gitmek. illa ki turuncu elbisemi giymek isterdim. guzeldi o yillar ya.
  yunuskent sitesi, e2 blok, kat 6, daire 27. pembe bina. telefonu da hatirliyorum. cocuklugumun gectigi yer. simdi bir baskasi oturuyor. cok ozluyorum. evden cikmadan once yeni bir davlumbaz almistik, sefasini cekmistir sonraki kiraci. kocamandi salonumuz, cam kapisi vardi. mutfaktaki balkona surekli guvercinler yuva yapardi. bahcesinde arkadasim nurcan ile kolye yapar, oyun oynardik. alt katimizda ogretmen vardi. kardesimle cok kosar ziplardik ama cocuk onlar der kizmazdi. yan komsumuzun da garfield'dan buyuk kedisi vardi. bayramlarda butun siteyi kapi kapi gezerdik kardesim ve kuzenlerimle. ozluyorum ya.
• çocukluğumun büyük kısmının geçtiği site. sanırım 9-10 yaşlarındayken taşınmıştık. 90 ya da 91 yılıydı. o dönem için oldukça yenilikçi ve güzel bir siteydi. evler alman sosyal konutlarına benziyordu. basık tavanlar, yerler halifex, her katta 4 daire vardır. oldukça sağlam yapılardır, emlak bankasının iyi ve kaliteli işler yaptığı dönemde yapılmıştır. o dönem çevrede erenköy, yenidoğan mahallesi gibi daha düşük gelir seviyesine sahip mahalleler olduğu için buralardan gelen çocuklar, gençler mutlaka yunuskent'e dadanır ve süt çocuğu olarak gördükleri bizlere zorbalık yaparlardı. zamanla onlarla mücadele etmeyi öğrenmiştik. güzel yıllardı, aklımda güzel anılar var burası ile ilgili.