neretva ^*

• mostar şehrini ikiye bölen, mostar köprüsü'nün üzerinde kurulu olduğu nehir.
  ikiye bölünmüşlük şehirde fiilî bir duruma sebep olup, müslüman ve hristiyan bölgesi şeklinde iki ayrı yerleşim oluşturmuştur.
• üzerine tekrar mostar köprüsü inşa edeceklermiş
• avrupa'nın en güzel, en olağanüstü renklere sahip nehri. kıyısında bütün gün dolaşılıp, her kıvrımındaki güzelliğe ayrı ayrı hayran olunabilecek nehir. üzerinde avrupa'nın en büyük tek kemerli köprüsü olan ve 1993 kasımında hırvat topçularının ateşiyle yıkılan mostar köprüsü bulunur. köprünün bugün yeniden inşa edildiğini görmek güzel, yıkılışına dair foroğrafları görmek üzücüdür.
• inanılmaz güzel yeşil renkte bir nehir.buz gibi ve hızlıdır. eskiden mostarlı çocuklar burada yüzme öğrenirdi. tertemizdi, öyle ki nehirde yüzerken susadığınızda
  suyundan içebilirdiniz.
• (bkz: cetina)
• ozellikle saraybosna - mostar arasinda muhtesem perspektifler veren tatli nehir. oldukca daglik olan bu yolda kimi zaman baraj halinde kimi zaman akarak karsiniza cikar ve gulumseyerek akar akar akar...
• mostar'dan saraybosnaya otobusle giderken size yol arkadaşlığı eden daglarin arasinda akan nehir. yolculuk sirasinda bazen saginiza bazen solunuza gecen aklinizda hep gecmisin kotuluklerine dair sorular sormak olsa da sormaniza firsat vermeyen umutlarindan hayallerinden soz eden guzellik.
• hayrettin’in neretvası
  
  o uzaklardan çağıldardı
  yaz sabahlarında serin
  kış akşamlarında dondurucuydu.
  zamandı, akardı
  mevsimler geçer,
  yıllar yılları kovalardı.
  kâh içimizden
  kâh gözümüzün önünden
  akar da akardı…
  yemyeşil ormanların billur kokusunu alır
  bir uçtan bir uca
  letâfet salardı.
  
  neretva,bir yeşil göl
  neretva,orman kokusu
  neretva… bir aşk rüzgârı.
  
  hüzünlüydü çok zamandır
  kolyesini çekip almış,
  paramparça yapmışlar da
  ilân-ı âlem etmişlerdi.
  ne çok severdi onu;
  hayrettin’i…
  bırakıp gitmişti kolyeyi
  bir daha dönmemişti…
  aya benzerdi.
  bir gün saydı
  bin seksen sekiz parça,
  doksan dokuz kattı…
  sarıp da kolyeyi
  avuçlayıveresi gelirdi…
  yalar da yalar,
  öper de öperdi.
  hayretiniydi…
  hilâldi yeryüzündeki…
  akseder de ay akşamlarında
  göktekiyle birleşirdi…
  ne de büyük aşktı
  iki hilâl yan yana.
  neretva coşar,
  çağlar babam çağlardı…
  kara bir gün, kolye paramparça
  neretva bölük bölük olmuştu…
  bir deli seldi sanki
  
  yıllar ve yıllarca…
  
  bir gün bir başka hilâl,
  yanında yıldız…
  çıka geldi.
  hayrettin’in torunları bir baktılar aya
  bir neretva’ya…
  tam tamına uğraşıverdiler
  iki yıl üç ayda,
  bitirdi zanaatkârlar
  kavs-ı guzahı…
  taktılar neretvanın boynuna
  altın tastan hilâli
  ercan’ı burhan’ı tolga’sı *
  çağrıldı fatih’in tuğrası…
  durdu neretva;
  yavaş yavaş takıldı hatırası.
  parlattı hilâl yeşil suları
  ve o gecenin hakikati
  sema sevinçten döktü damlaları…
  neretva,bir yeşil göl
  neretva,billur orman kokusu
  neretva,bir aşkın rüzgârı
  çağılda da çağılda…
  
  şener mete
  mostar, 23.7.2004
• hirvat musluman ayrimini nehir yapmaz. nehrin hirvat tarafindaki bir kac blokluk mesafe de musluman bolgesi kabul edilir.
• (bkz: bitka na neretvi)