kuran'ın dört temel terimi

• (bkz: mahşerin dört atlısı)
• soğuk savaş dönemi islamcı okuyuşun temel kavramlarıdır. mevdudi, seyyid kutup, abdulkadir udeh, ali şeriati vb. dönem simalarının islamı yeni bir yorumla ve daha çok siyasi/sosyal değerlendirmeler çerçevesinde meydan okuyucu (challange) hale dönüştürme çabalarının ve asıl itibarıyla zamanının siyasi konjonktürünün etkisini içeren argümanlardır.
  "ilah" terimi iki kutuplu dünyayı tek merkeze bağlama çağrısıdır. bu kavram etrafında gelişen allah olgusu alemde merkeziyetçi bir yapının tüm unsurlarıyla varlığını dile getiri.
  "rab" kavramı, siyasi tutumu bir tür din devleti şeklinde belirginleşen anlayışı simgeler.
  "ibadet", sosyal tezahurun daha muhafazakar ve dini bir hal alması gerekliliğini empoze eder.
  din kavramı ise, dönemin etkin "izm" ler kargaşasına, cevap verme amacını güden bir bakış açısından tanımlanır.
  nitekim bu terimlerin karşıtı olarak incelenen, şirk, tuğyan, fısk ve cahiliye gibi kavramlar ise aynı zihin dünyasının ürünü açılımlar içermektedir.
  bir dönemin ruhunu yansıtan sözkonusu kavramların artık yeniden ele alınması sanırım, hali hazırdaki karmaşık düşünceye biraz olsun nefes aldırabilir...
• türkçede kur'an-ı kerim'de dört terim ismiyle de yayımlanan mevdudi eseri. bir cahit koytak çevirisi.
  
  mevdudi, ayetlerde geçen ilâh, rab, din ve ibadet kavramlarını açıklarken, yerleşik dar anlaşılma biçimlerinden kurtarıyor. kur'an'ın yalnızca indiği dönemin putperestine, müşrikine değil, günün çarpık otorite ve itaat anlayışlarına da bir meydan okuma içerdiğini görüyoruz böylece.
• bu dört terimden biri "salat" olmadığına göre rahat rahat çöpe atabileceğiniz "eser". salat dinin temelidir ve salat namaz değildir!