kendini bulma

• kendini en son bıraktığın yerden alma.
• kendini kaybetmekten sonra kendini kandırmak işi^*. (bkz: kendini kendinde bul).
• son zamanlarda çoğu insanın ağzına doladığı,yoga vs.. gibi doğu felsefeleri ile bağdaştırılan sürekli sözü edilen ancak eylemde çok az insanın başarabildiği olay ya da her ne ise..
• (bkz: benimsemek)
• özelliklerinin bulunduğu ortamla uyum içinde olması, huzura erme, kararlı dengenin sağlanması. çok çeşitli kullanım alanları mevcuttur. örneğin, bir vazonun masanın üstünden kaldırılıp, odanın köşesine konmasında bile kullanılabilir.
• insanin kimseye ihtiyaci olmadan, kimseye ihtiyaci olmadigini anlayip kendi kisiligine -ki bu metafizikte oze donme olarak tanimlanir-, evrensellik olgusuna geri donmesi.
• mukemmele eri$me, her$eyin olmasi gerektigi gibi olmasi hali. soz konusu eylem bulma olsa bile aslinda ortada kaybolan hichbir $ey yoktur, sadece eksik olan bir$eyler vardir. herhangi bir$ey aranmami$tir ama belki $ans eseri belki de planlanarak butun ta$lar yerli yerine oturtulmu$tur. bu durumdaki bir insan kendini çok hafif hisseder, huzurludur, tatmin olmu$tur artik, kendini bulmu$tur, $imdi dunya kaysa gitse ona nedir. kendini bulma belki de dunyevi kurallardan, toplum isteklerinden arinma halidir, insani kendine dondurur, kendini dinlemesini saglar. soyutlanmaya bir adim olarak nitelendirilebilinecek olan kendini bulmaya toplum devleti olan bizde pek rastlanmaz, nitekim burada herkes kendinden beklenenleri, kurallara uyarak yapmak zorundadir; para kazanmalidir. hayat ertelenir... ve genellikle insanlar ölüm dö$eginde kendilerini bulurlar, gechtir, üzülürler...
• "benim için 'fikri bunalım' her zaman bir sıhhat belirtisi olmuştur. zira bence, 'fikri bunalım' kendini bulma, yeni inançlara kavuşma çabasıdır. fikri bunalıma, fikri sorunlarla yüz yüze gelmekten çekinmeyen herkes, eninde sonunda düşmek zorundadır." andrey tarkovski - die versiegelte zeit
  
  (bkz: kendini bulmak)
• 'ben bunu neden yaşadım, bu olayda öğrenmem gereken neydi?' sorularının cevabını buldukça yaşadığım tüm olaylar ve insanlara teşekkür ediyorum, beni bulunduğum noktaya taşıyarak, şu anki ben olmamı sağladıkları için. gelen herkes yolcudur, bilmeden üzerime basıp geçtikleri her ben, bende bir devrin kapanmasına vesile oldular.
  geldiğim bu noktada önemli olan, onların değil de artık 'kendi görevimin ne olduğu' ve bu noktada yapmam gereken vicdan adı altındaki bağımlılıklardan -bu da bir nevi bağımlılık- kurtulmak, ruhumu daha yukarıya taşıyarak hayata daha farklı bakabilmek adına 'ben neler yapabilirim' noktası.
  olaylar ve kişiler zaten geliyor bana, 'ben acaba bundan sonraki yaşam ve yaşanacaklara nasıl hazırlıklı olmalıyım ya da bunlara ne derece hazırım?' adına çaba göstermem gerekiyor.
  özetle, kendi gücümü bir kez daha keşfetme çabası.
  ve sizler...
  iyi ki, geldiğiniz gibi gittiniz...
  
  https://youtu.be/cbxoafrsyxa