hıyanet

• (bkz: ihanet)
• (bkz: aldatmak).
• (bkz: hıyanet-i vataniye kanunu)
• //"(...)
  
  haydarpaşa rıhtımından gözlerimle istanbul'u kucakladım. neşeli, fakat hiyanet kalemimle (eskiden, alafranga terbiye almamış fettan kızlar bu hiyanet tâbirini ne hoş kullanırlardı) taşkınlığım ve hassasiyetimle ben bu beldenin en has ve en vefakâr bir çocuğuydum ve onu, yabancılar istilâ etmeden evvel ve sonra, ne iyi tanımıştım. (...)"//
  
  refik halid karay, minelbab ilelmihrab (mütareke devri anıları: 1918 mütarekesi devrinde olan biten işlere ve gelip geçen insanlara dair bildiklerim), (haz. ender karay), inkilâp kitabevi, 2.b., istanbul, 1992, s. 43.
• vefasızlık, güveni suistimal etmek, verilen sözde durmamak, kahpelik..
  
  asıl manası aşağılamak, hakaret etmek olan "ihanet" kelimesi kullanılır bunun yerine çoğunlukla.. böyle yerleşmiş dile niyeyse ama aslı budur;
  
  hıyanet..!
  
  ve "hain", hıyanet edene denir..!
  
  kendisine emanet edilen mal, mevki, makam ve saireyi, türlü türlü düzen, tezgah ve oyunla asıl amacından saptırıp bilerek zarar verir hainler.. o hainler ki pür-riya kesilmişler, maskelerle dolaşır olmuşlardır.. hiçbir sözlerine güvenilmez.. bu gün "kara" dediklerine yarın rahatlıkla ve hiç utanmadan "ak" diyebilirler.. bu gün şiddetle karşı çıktıklarına daha sonra en kıymetli eserleri imiş gibi sahip çıkabilirler.. çünkü varlıkları yalan ve riya ile kirlenmiş, çarpılmış, yamulmuş, eğrilmiş, biçimsizleşmiştir.. sürekli kullanılan zarar verici maddelerin vücuda verdiği keskin ve geri dönülmez zararlar gibi, hainler de uzun bir süre ikiyüzlülük, yalan, iftira ve riya ile meşgul olduktan sonra bu hale gelirler.. kimse doğuştan hıyanete meyilli değildir..
  
  meyiller türlü türlüdür.. ama eğer önlem alınmazsa, herkes vatanını üç kuruşluk makam, mal ve siyasî hırs uğruna satabilecek kadar çirkefe bulanabilir..
  
  örneklerini çok gördük ve el an görüyoruz..
  
  bir insanın düşebileceği en aşağı seviyedir "hıyanet" seviyesi..
  bir insanın alabileceği en kötü etikettir "hain" rütbesi..
• 'herkes, gizlice hıyanet ettiği bir ahlâka hürmetini, başkalarını itham ile ispat etmek ister."
• genellikle dalalet kelimesiyle birlikte kullanılır
• orospuyane beyinli ben
  içinden utangaç davetkar
  güvene hıyanet kolay
  gerisini yaslayınca arkadan sıkıca geçirmek
  
  "- hoşça kalın, dolandırıcılar! "komşusunun ceketini çalan gömleksiz ölür" diyen atasözünü anımsayın." carlo collodi - pinokyo
  
  (ilk giri tarihi: 27.3.2015)
  
  (bkz: hainlik), hayınlık, ihanetçi, ihanet
  (bkz: fineket)
  (bkz: yorgandan sokan olmasın urgandan sokan olsun)