christ illusion

• 8 agustos 2006'da cikacak olan yeni slayer albumu.
  
  01. flesh storm
  02. catalyst
  03. eyes of the insane
  04. jihad
  05. skeleton christ
  06. consfearacy
  07. black serenade
  08. catatonic
  09. cult
  10. supremist
• liseli yıllarımın heyecanı, aynası slayer 'ın bağdat semalarından "no longer kill your brother" isyanından yeniden allaha kitaba döndüklerinin işareti albüm.
• az bir zaman içinde kavuşacağımız, metalcinin en kutsal grubu slayer albümü. gene allaha kitaba tam gaz sövmüşler galiba, zaten babalara da bu yakışır. tesbih çekerek bekliyorum o mübarek günü.
  
  (bkz: slayeeeeeeeeeeeeeeeeeerrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr)
• (bkz: hasret)
  (bkz: merak)
  (bkz: heyecan)
• cesurluk konusunda kapağına sadece oehh diyebildiğim merakla beklenen yeni slayer albumu. şimdiden dindar gruplar cephe almaya başlamışlar albume. kapak için;
  
  http://upload.wikimedia.org/…px-christ_illusion.jpg
• koklere donus vesaire geyiklerine hic girmeden, kendi halinde gayet iyi bir slayer albumu. lombardo'lu kadroyla vasat bir album cikarmak onlara yakismayacagindan, belki lombardo'nun geri donusu ortada yokken yazilan yavas parcalari bile bir kenara birakip "oz slayer" olarak yazildigi belli olan bir album. seksenler kokuyor mu? hayir. ama her riff, "beni slayer besteledi" diye bagiriyor adeta. lombardo dondugunde biraz tereddut etmistim. acaba yeniden eski kadroyu toplayan kimi gruplar gibi "koklere donduk" geyigi altinda gostermelik bir sertlige kacarlar mi diye. ama neyse ki boyle bir sey soz konusu degil. slayer kimseye bir sey kanitlama amaci gutmeden, yine ne istiyorsa onu yapmis ve cok iyi yapmis. ozellikle solo gitar sound'u son slayer albumlerine gore fark edilir derecede temiz, araya'nin vokalleri kirk yasini asmis olmasina ragmen thrash metalin tanimi gibi. konserlerde eski formunu biraz kaybettigini belli eden lombardo, albumde cok iyi bir is cikarmis. ayrica tonu dusurulmus gitarlarin kullanilmasi, dusundugumden daha iyi bir sonuc vermis ve slayer'a gore fazla groovy ve "modern" olur mu acaba diye dusunen beni bile gulumseten bir etki yaratmis.
  
  yilin albumu, slayer'in seasons..'tan sonraki en iyi albumu diyenler olacaktir, albumdeki sertlikten etkilenip gaza gelenler de olacaktir. daha bu tarz yorumlar icin erken, daha bir icimize sinsin ona gore yil sonunda olayi goruruz diyorum. ama tabi bir sey daha diyorum...
  
  (bkz: slayeeeeeeeeeeeeeeeeeerrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr)
• slayer tarihinin en cok tepki cekecek albumu. seksenlerde amerika'da gorulen yasakci atmosferde boyle bir album cikarabileceklerini hic sanmiyorum, ama gunumuzde fikir ozgurlugu her seyin onunde ve slayer da bu ozgurlugun sinirlarini sonuna kadar zorlamis, bir yerde de kirmis demek mumkun. kapagindan sarki sozlerine tam bir hristiyanlik ve genel anlamda din karsiti bir album olan christ illusion'dan sadece tek bir sarkinin bir misrasini ornek vermek bile, olayin boyutunu gostermek icin yeterli. bu sarki, gercekten de bir mucahitin agzindan yazilmis kadar gercek sozleri olan jihad. beste olarak tek kelimeyle kusursuz bir eser olmasindan ziyade, sozleri itibariyle, benim diyen grubun yazamayacagi kadar sert sozleri var. ozellikle "i'll take his (god's) towers from the world" (tanri'nin kulelerini bu dunyadan silecegim) kismi, buyuk ihtimalle grubun bu album icin yapacagi turnede kimi sivil kuruluslarla protesto edilmesine, bazi konserlerinin yasaklanmaya calisilmasina neden olacaktir. amerika'daki konserlerde bu sarki calinirsa seyirciler bu sozlere nasil eslik edecekler, orasi bile mechul. sirf bu sarkinin sozleri yuzunden gruba cephe alan hayranlar, albumu satmayi reddeden muzik marketler olacaktir. bunun yaninda slayer cok ama cok fazla kisinin de sempatisini toplayacaktir, bu da kesin.
  
  olaya disardan bakan bir dinleyici olarak, sarki sozlerini tasvip etme ya da etmeme kismina hic girmeden, slayer'in tum tabulara orta parmagini kaldiran ve tamam slayer'dir ama bu kadarini da yapmazlar diye dusunenleri bile ciddi anlamda sasirtan bu tavrina kesinlikle saygi duyuyorum. bunun cesaretle, meydan okumayla da ilgisi yok.
  
  ve slayer'in bu tavri karsisinda icten ice tebessum ediyorum. bu sozler, bu tavir cok cesur, lafini sakinmaz, meydan okur anlaminda degil. kimseyi umursamadan, kendi ulkelerinin en buyuk dusmaninin agzindan, hicbir ironi, benzetme, gonderme, imgeleme yapmadan, direkt olarak kafasindakileri soyleyebildikleri icin. insanlara, aslinda oyle olmamasina ragmen, kendi ulkesine yapilan bir saldiridan mutluluk duyduklarini dusundurtecek kadar gercek, baska bir karakterin, bir dusmanin agzindan, zihninden gecenleri bire bir aktarabilme gucune sahip oldukleri icin. elbette bunu yaparken yasadiklari ulkedeki ozgurluklerden yararlaniyorlar, baska ulkede olsalar bunu yapamayabilirler. ama yine de, istediginiz kadar ozgurlugunuz olsun, bunu herkes yapamaz. "bir grup", yazdigi bir sarki icin tum bir ulusu, daha da onemlisi kendi ulkesini bu derece karsisina almaya cesaret edemez.
  
  tabii gelmis gecmis en sert grupsaniz, bu durum biraz esneyebilir.
• (bkz: once upon the cross)
• slayer'ı neden sevdiğimi bir kez daha hatırlatan, göz yaşartan bir albüm olmuştur. hayır duygusal olduğundan değil, öküz olduğundan.
• olacak is degil dedirten, akillara zarar, tarifsiz album. 2006'nin en iyi albumu olabilecek, dahasi, slayer kariyerinin en iyi birkac albumunden biri olabilecek bir album. tek kelimeyle olaganustu.