ayranı yok içmeye taht-ı revanla gider sıçmaya
-
-
asgari ucret alan birinin; sinemaya gitmek, tiyatroya gitmek, dergi okumak, album almak, fotograf cekmek, kaloriferli evde oturmak, acikmak, taksiye binmek, ekmek disinda yiyecekler aramak, ulasim araclarina binmek, (hasa) evlenmek, (duble hasa) cocuk yapmak gibi isteklerinin olmasi sonucunda soylenecek soz.
-
ayrica (bkz: tahtirevan)
-
temel ihtiyaçlarını gidermekten aciz birinin lüks diye tanımlanacak istekler içinde yanıp tutuştuğu, hatta temel gereksinimleri hiçe sayarak lüksün peşinde koştuğu durumlarda söylenen atasözüdür.
-
ulaşım aracı olarak tahtiravalli kullananlar için (bkz: ayrani yok icmeye tahtiravalli ile gider sicmaya)
-
-
arkadaşından aldığı borç parayla taksiye binen zat-ı muhteremleri tanımlamak için kullanılan deyim.
-
ayın sonunu getiremediği için ona buna yakınan ama yine de her hafta saçını boyatıp dieselden 3 jean birden alan insan tiplemesi. (bkz: kel başa şimşir tarak)
-
(ara: ayran* yok* içme*)
-
sosyal statünün belirleyicisinin kültür ya da bilgi seviyesi yerine materyalizm olmasi durumunda insanların sadece dış görünüşleriyle varoldukları durum. türkiye iyi bir örnek teşkil eder.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap