• tam olarak budur
  • soyle gelisen diyaloga konu dusuncelerdir:

    ic ses 1: oh tamam yerlestim. lan! uzmanlar sola yatmayin diyorlar o zaman sirt ustu yatayim. evet. yaw turkiye'de sol, sag... sahi koalisyon olayi n'oldu ki acaba.''

    ic ses 2: zibar yat, memleketi yattigin yerden kurtaramazsin. hem sabaha cok isin var.

    i.s.1: sahi simdi sabah dedin de, lan keske bugunku testi tekrar cozseydim de yarina kalmasaydi. test demisken, hani su soru vardi ya simdi anliyorum niye oyle oldugunu.

    i.s.2: bak simdi dusunme boyle seyler. yarin uyaninca bakarsin.

    i.s.1: sahi yarin sunu bunu yapacagim. araya onu da sikistirabilirmiyim acaba.

    i.s.2: boyle debelenirsen nah sikistirirsin.

    i.s.1: haci, kalk tost yapalim. iki ekmek arasinda sikistirilmis bol peynir, erimis boyle ne guzel.

    i.s.3: kalk allah belani versin. erken yatmak senin neyine. yaninda kola icme bari. kafein komasina girecen.

    i.s.2: ben yatsin diye ikna etmeye calisiyorum surda. hep sen simartiyosun bunu. olmaz tekrar deneyecez.

    tum sesler cok kisa bir an icin susar, yataga biraz daha yerlesilir ve sesler yeniden baslar.
  • şu aralar, en iyi anlastığım kişi olarak etrafta bir kendim kalmış olduğundan, sadece uyku öncesi değil, her zaman ve mekanda, kendi kendimle konuşurken, laf lafı açar oldu.
  • bir zabdedici ve düşünceleri frenleme aracı olarak ısrarla tavsiye edilir.

    (bkz: müzik dinlemek)
  • sonra ben bu konuya nereden geldim diye dusunmeyle devam eder.
    dusuncemeler hic bitmez, laflar beynin icinde dolasir durur.
  • kendinizle ilgili "sabaha kadar vır vır konuşur uyutmaz şimdi pezevenk" diye düşünmenize sebep olan şizofrenik durum.
  • - şu telefonu kafamdan uzağa koyayım da kanser olmayayım. yeterince uzağa koydum herhalde. aslında masada da bırakabilirdim niye yanıma aldım ki? sevgilim mi var da arayacak? kalkıp masaya mı koysam lan. siktir et uyu gitsin, alarmı duyamazsın bir de. işe de geç kaldın mı al sana rezalet. işe geç kalsam nasıl olurdu acaba. koşa koşa girsem içeri, patron kapıda beklese. bir şey demese ama demiş kadar olsa. sanki cern'de atom parçalıyoruz ne fark eder. sahi ya bu atomu nasıl parçalıyorlar acaba. baltayla tam ortasına vurup parçalanmıyordur herhalde. bilim de ne kadar gelişti yahu. ulan eskiden insanlar mağaralarda yaşıyormuş şimdi ben yatağın içindeyim. acaba mağarada yaşayan maymun olsam n'apardım. şimdikinden farkım olmazdı herhalde şu hale bak. atletimi götüme tepecek mecalim yok. of uykum da gelmiyo be. bi' agar mı atsaydım napsaydım. internetin de amına koyayım vaktimi almaktan başka bir boka yaramıyor. acaba eski sevgilim şu an napıyordur. şerefsiz nasıl bırakıp gitti lan beni. kim bilir kimlerledir şimdi. acaba aklına geliyor muyumdur. aman bana ne be. hayat zaten çok da önemli bir şey değil. kim napıyorsa yapsın. öyle yaşamak lazım. ama iyi kızdı. tüh bee. keşke küçükken kedilere taş atmasaydım, hep onun yüzünden oluyor bunlar. ne istiyordum acaba kedilerden. psikologların çocukluğa inmesi de bundan herhalde. ne bok yediysek çocuklukta yiyoruz muhtemelen. saat kaç oldu ya. anaa 6 saat 13 dakikam kalmış. 13 dakikada uyusam kaldı 6 saat. boku yedim. hemen uyuyim lan ben. uyuyim. uyumak. uyumalıyım. ımhh. ımmmhhh. uyuyayım ben. uyku. hadi uyuyim. hadi beynim uyu. uyusana lan. hay amk uyuma taklidi yaparak uyumaya çalışılmaz ki lan. uykum yok işte. hadi oğlum uyu saçmalama. uyu hadi. uyuyim ben. ımhh. ımmhh... şu kapıdaki karanlık montum mu yoksa cin mi lan!? şşşt. şşşştt. eyy yorgan ört beni. uyu. uyku. uyumak. ımmhh.
  • kendimle giriştiğim bu muhabbet yüzünden affetmediğim kişi, unutmadığım üzüntü, boşvermediğim olay yok.

    laf lafı açarken -ki ucu bucağı cidden olmuyor- bir bakıyorum, "amaan ne büyütüyorum ki, vardır bir sebep bunda da" deyip, başka şeylere odaklanmışım. kendime en iyi teselliyi ben veriyorum, kendime en acımasız eleştiriyi ben yapıyorum, hayır kendimi de en iyi ben savunuyorum kendime.

    bazen araya başka kendimler karışıyor, sesi cılız çıkan ya da sesi tüm seslerimi bastıran kendimler bunlar. sonra bir fark ediyorum hepsimi toplasam ancak bir ben ediyorum ve kendimi bu bir sürü kendimli halimle kabul edip (sevmek demeyelim) uykuya geçiyorum (bazen geçemiyorum).

    sonuç itibariyle her şeyiyle güzeldir aslında, insanın kendini tanımasına yarar ve iç seslerine kulak vermesine olanak tanır. kendini dinleyen, başkalarını da dinlemeyi öğrenir; en zoru kendini dinlemektir çünkü.
  • ben sırf bu durum yüzünden yıllardır televizyon karşısında uyuyorum ya hu. annemlerle birlikte yaşadığım zamanlarda, horlarken dahi biri gelip kapatsa uyumuyorum yaaee diyerek o tvnin açık kalmasını sağlıyordum.

    kendimden çok korkuyorum sözlük, bir düşünmeye başlayınca ağzıma ediyor şerefsiz.
hesabın var mı? giriş yap