• akp yokmuş gibi çalıyor amk.
  • rock n coke 2006'da kendilerine inanilmaz bir ayip yapildigini dusundugum grup. olay sudur;

    vega'ya ayrilan zaman bitti fakat seyirci bir sarki daha istedi, saniyorum vega da calmak istedi. daha sonra deniz "uzgunum bize ayrilan zaman sona erdi" gibi bir sey soyledi, fakat seyirciyi de kirmamak icin sirf kendi sesiyle, enstrumansiz serzeniste'nin nakaratini soylemeye basladi, sadece nakarat ama oyle butun sarki filan degil. organizatorlerse hemen kayittan bangir bangir baska bir sarki calmaya basladilar ve kadinin sesini bastirdilar. sonra deniz iceri donup "sadece vedalasmak istiyorum, lutfen kapatir misiniz muzigi" filan dedi. bunun uzerine icerden deniz'in mikrofonunu da kapattilar. bu ne kustahlik, bu nasil bir simariklik anlayamadim. yiyorsa yabanci bir gruba da yap bunu terbiyesiz.
  • hepi topu 4 albüm albümleri olmasına, son ve bir önceki albümlerinin çıkış tarihlerinin arasında 12 yıl olmasına rağmen karanlık bulduğum noktada her fırsat bulduğumda ankara'dan bu sabahların bir anlamı olmalı'ya, delinin yıldızı'ndan serzenişte'ye kadar dinleyip de kendimi hoş anlamda bir garip hissetmeme nasıl yol açıyorlar anlayamadığım grup.

    mesela son albümleri de 2017 model, ben az önce spotiden tarihe bakınca fark ettim. ve tüm bunlara rağmen hala güncel müzik yapıyorlarmış gibi harıl harıl dinliyorum.

    yıllarca görmeyip de bir selamla eski samimiyeti yakaladığın arkadaş gibiler bu anlamda.

    bi de çok özel şarkıları. eminim vega sevip de kaçış niyetine zulada sakladığı bir şarkıları vardır mutlaka herkesin.
  • yeni albümleri çıkmıştır.
    (bkz: delinin yıldızı)

    youtube:
    https://goo.gl/kdicgj

    itunes & apple music:
    https://goo.gl/cv9xdr

    spotify
    https://goo.gl/fg3kw3

    deezer:
    https://goo.gl/yjykab

    fizy:
    https://fizy.in/be0a7

    muud:
    https://goo.gl/vgzd1c
  • durup dinlenmeden dinlemek gibi bir çılgınlığım olmasa da periyodik olarak dinlemekten zevk aldığım bir gruptur vega. bir ekip olarak başarılı olmasının yanı sıra bu zevkin oluşmasında deniz özbey 'in sözleri, besteleri ve elbette ki tavrı başat rol oynamakta. şebnem ferah veya özlem tekin dinleyemiyorsam bu kadın bunun baş müsebbibidir.

    şöyle ki; benim nazarımda şebnem ferah şarkılarındaki o "yıkılmadım ayaktayım" tavrı demet akalın 'ın nispetli şarkılarından çok da farklı değil. biraz daha janjanlı hali, biraz daha sert bir tavır, hepsi o. sevmiş, terkedilmiş, ama bunların hiç birisiyle yüzleşememiş bir kadın bağırıp çağırıyor gibi. bir yandan da çocuksu özlemler basar dört bir yanını. özlem tekin'de ise durum daha vahim. işi deliliğe vurma hali, çıldırırım severim, çıldırırım terkederim filan.

    deniz özbey'de ise hakkıyla seven, bununla yüzleşen, serzenişleri bile şahsiyetli olan bir kadın var karşımızda. dilek tutar ve sadece bekler, yalansa yalanı sever, elinde değildir ve bunun farkındadır. kısacası artislik yapmaz, ayakları yere basar, olabileceği kadar rasyoneldir. onun için seviyor olmak yeterlidir. yokluğuna alışamıyorsa "allah belanı versin" demek yerine hayatında iz bırakan adamı unutamadığını delikanlıca itiraf eder.

    mâlumdur, meşhurdur, kürk mantolu madonna 'da geçer ya " seni seviyorum. deliler gibi değil gayet aklı başında seviyorum" cümlesi.

    işte vega'da, deniz özbey'de de aynı bu leziz tat var.
  • herkesten sakladığım eski bir dost gibi.

    dinlerken hem müthiş bir huzur hem de tarifsiz bir huzursuzluk hissi kaplıyor içimi.
    rahatsız edici bir huzursuzluk değil, belki de biriken ve dile gelmeyen şeylerin varlığını hissetmek gibi.

    soğuk bir ankara sabahında yürürken hem üşümek hem de üşümekten rahatsız olmamak gibi.
    gri bulutları sevmek, solgun yanan sokak lambaları eşliğinde yürürken umudunu yitirmemek gibi.

    rüyanın en garip yerinde uyanmak, eğer uyumaya devam etseydim neler olacaktı diye bütün gün düşünmek gibi.
    hem yalnız hem kalabalık olmak gibi.

    aşkların en haksızı kalbinin ucunda yanarken, her sabahta bir anlam aramak gibi.
  • gerçekten inanılmaz bir grup. haydi kardeşim ergenliğimizi, üniversite yıllarımızı, gençliğimizi, yetişkinliğimizi domine ettiniz sesimizi çıkarmadık. ankara'yla hiç alakanız yokken efsane bir ankara şarkısı yaptınız sineye çektik. durdunuz durdunuz durdunuz delinin yıldızı diye bir şarkı patlattınız ona da eyvallah dedik de kargo: yarına kalan şarkılar gibi berbat ötesi bir albümde farklı rüyalar şarkısını bu kadar muazzam yorumlamak da neyin nesi ya?

    yok arkadaş bunlar iflah olmaz. kafaya koymuşlar bize hayatı dar edecekler. ne diyeyim bilemedim. var olun gardaşlar.
  • buyuksehirdeki, ortalama toksik iliski sonrasi yasanamayana ozlem melankolisini * her seferinde 12'den vurmayi basaran bir grup. bu kadar derindeki bir duyguyu, surekli tokatlayabilmeleri inanilmaz. ustelik o kadar iyi yapiyorlar ki dinleyicinin bunu yasamis olmasina dahi gerek kalmiyor. olmayan deneyimi 2 sarkida zihne implant edebiliyorlar. tarkovski'nin her filminde izleyiciye olmayan cocukluk travmasi eklemesi gibi, vega'nin sarkilari da acayip bir sanat olayi esasen.
  • aynaya bakarken dinleyin. gördüğünüz insana şaşıracaksınız.
  • akşam iş çıkışı, evime sadece 500 metre kalmışken bir kırmızı ışık ve sola dönüş var. evime giden iki yol var. birinde kocaman bir trafik, ışıksız döner kavşak var. ve kimse kimseye yol vermediği için hep tıkanıyor. sırf bu yüzden ben biraz daha uzun ama tıkanmayan yolu seçiyorum.
    sola dönmem lazım, kırmızı uzun süre yanıyor, yeşil çok kısa. 10 saniye falan herhalde. en öndeki azıcık geç algılasa arkadaki araçlar yine uzun kırmızıya kalacaklar.
    spotify ı kapatıp, radyo kanallarını gezesim geliyor. bir anda bir ses "düşmüş delinin yıldızı, yüzüyor ayağımın ucunda, rüyamın en garip yerindeyim..." diyor. oha hala radyolarda çalınıyor, kesin dj 40 yaş üstü diyorum.

    o kadar sıradan bir anımda, birisinin rüyasının en garip yerinde hissediyorum.
    tüm günün yorgunluğunun omuzlarıma binmiş ve tek dileğimin kendimi eve atmak olduğu o anda, bir anda hayatımın en güzel, en kötü, en yalnız, en kalabalık yaşları film şeridi gibi geçiyor. çünkü hayatımın bir bölümünün arka planında olan insanlar.
    vega'nın daha doğrusu deniz özbey'in sesinin büyülü bir etkisi var üzerimde. bir yerde rastladığımda asla geçmem, kalsın dinleyelim ya özlemişim ya'ya bağlar olay elbet.

    niye yazdım günlük tadında, çünkü ctesi günü konserleri var ve benim içime küçük bir ergen kaçmış gibi, günlerdir içim kıpır kıpır. sırf şu duyguyu bana yaşattıkları için de minnettarım kendilerine.
hesabın var mı? giriş yap